Raid(Redundant Array of Independent Disks), performans iyileştirme ya da veri g&uuml;venliği i&ccedil;in sistemde var olan 2 veya daha fazla fiziksel diski ya da mantıksal birimi konfig&uuml;re edebileceğiniz veri depolama teknolojisidir.
&nbsp;
Raid, Software Raid ve Hardware Raid olmak &uuml;zere ikiye ayrılır.&nbsp;
&nbsp;
Software Raid:
<ul>
<li>Raid konfig&uuml;rasyonu, raid denetleyicisi olmasına gerek duymadan&nbsp;işletim sistemindeki yardımcı yazılım tarafından y&ouml;netilmektedir. Apple, Microsoft,&ccedil;eşitli Linux s&uuml;r&uuml;mleri dahil olmak &uuml;zere &ccedil;ok sayıda işletim sistemi Raid konfig&uuml;rasyonunu destekler.</li>
<li>Hardware Raid'e g&ouml;re daha d&uuml;ş&uuml;k maliyetlidir.</li>
<li>Software Raid'de işletim sisteminizin desteklediği Raid seviyeleri ile sınırlı olursunuz.</li>
<li>Software Raid ile konfig&uuml;re edildiğinde veri kaybı olmuyor fakat Hardware raid'te diskleri formatlamak gerekeceğinden t&uuml;m bilgiler kaybolmaktadır.</li>
<li>Software Raid, Hardware Raid kadar performanslı değil ve &ccedil;ok fazla sistem kaynağı harcamaktadır.</li>
</ul>
&nbsp;
Hardware Raid:
<ul>
<li>Hardware Raid i&ccedil;in raid denetleyicisi olması gerekmektedir.</li>
<li>Ek donanım ihtiyacı nedeniyle&nbsp;Software Raid'e g&ouml;re pahalıdır. Bu y&uuml;zden anakart &uuml;reticileri bazı modellerinde bu teknolojiyi de entegre ediyorlar.</li>
<li>&Ouml;zellikle daha karmaşık raid yapılandırmalarında daha iyi performans sağlamaktadır.</li>
<li>Hardware raid ve Software raid arasındaki fark, raid işlemlerinin ger&ccedil;ekleştiği yerdir. Software raid, işlemi ana bilgisayarın işlemcisinde ger&ccedil;ekleştirir. Sistemin işlemcisini kullanmadığı i&ccedil;in hardware raid daha iyi performans sağlar.&nbsp;</li>
</ul>
&nbsp;
Software raid ve Hardware Raid'in ikisinde de her biri belirli bir durum i&ccedil;in optimize edilmiş farklı raid seviyeleri vardır.En yaygın seviyeler RAID 0, RAID 1, RAID 5 ve RAID 10'dur. RAID 0, RAID 1 ve RAID 5 hem HDD hem de SSD ortamında &ccedil;alışır.&nbsp;(RAID 4 ve 6 her iki ortamda da &ccedil;alışır, ancak pratikte nadiren g&ouml;r&uuml;l&uuml;r.)
&nbsp;
<h2>Raid Seviyeleri:</h2>
&nbsp;
Raid 0: Striping
<ul>
<li>Disk Striping olarakta adlandırılan&nbsp;bu yapılandırma, verileri farklı disklere b&ouml;ler. B&ouml;ylece okuma-yazma birden &ccedil;ok diskte eşzamanlı olarak ger&ccedil;ekleşebilir ve bu s&uuml;re&ccedil;te genel hızını artırabilir. Performans &ouml;nceliği olan sistemlerde bu yapılandırma kullanılabilir.</li>
<li>En az iki disk olması gerekir.</li>
<li>RAID 0, parity kullanmadığından, ek y&uuml;k yoktur ve depolama i&ccedil;in t&uuml;m diskin kapasitesi kullanılır.&Ouml;rneğin 2 tane 1 TB disk kullanırsanız Raid 0 yaptığınızda 2 TB kullanım alanınız olacaktır.</li>
<li>RAID 0'ın dezavantajı, parity olmamasıdır.Bu, verileriniz bozulursa veya kaybolursa, esneklik veya yedekleme yoktur ve kaybolan verileri geri almanın imkansız olduğu anlamına gelir. Bu, RAID 0'ı kritik veriler i&ccedil;in tamamen uygunsuz hale getirir.Veri g&uuml;venliği d&uuml;ş&uuml;kt&uuml;r.</li>
<li>RAID 0, bir g&ouml;r&uuml;nt&uuml; veya video d&uuml;zenleme uygulamaları gibi y&uuml;ksek hızda okunması/yazılması gereken verilerin depolanması i&ccedil;in idealdir.</li>
</ul>
&nbsp;
RAID 1: Mirroring
<ul>
<li>Mirroring olarakta adlandırılan bu yapılandırma,&nbsp;veriyi yedekleme i&ccedil;in verileri iki veya daha fazla diskte &ccedil;oğaltır.&nbsp;Bu konfig&uuml;rasyon en az iki disk gerektirir, bu nedenle veriler her ikisine aynı anda yazılabilir.&nbsp;Bu, veriler aynı anda her iki disktende okunabildiğinden okuma işlemlerini hızlandırır.&nbsp;Ancak, verilerin iki diske yazılması gerektiğinden yazma işlemleri daha yavaş olacaktır.</li>
<li>Aynı verilerin iki kez depolanması gerektiğinden, toplam depolama kapasiteniz yarıya iner.&Ouml;rneğin 2 tane 1 TB disk kullanırsanız Raid 1 yaptığınızda 1 TB kullanım alanınız olacaktır.</li>
<li>Bir diskin arızalanması durumunda, verilerin yeniden oluşturulması gerekmez, bunların yalnızca yedek diske kopyalanması gerekir.Ayrıca arıza durumunda&nbsp;ikincil disk otomatik olarak g&ouml;revi devralmaz. İkincil disk devralmadan &ouml;nce sistemin yeniden başlatılması gerekir&nbsp;</li>
<li>&Ouml;nemli verilerin disk arızalarına karşı g&uuml;venliğini sağlamak i&ccedil;in kullanılır.</li>
<li>RAID 1, &ouml;rneğin muhasebe sistemleri i&ccedil;in kritik depolama i&ccedil;in idealdir.&nbsp;Yalnızca iki diskin kullanılacağı k&uuml;&ccedil;&uuml;k sunucular i&ccedil;in de uygundur.</li>
</ul>
&nbsp;
Raid 5: Striping with Parity
<ul>
<li>Striping with Parity&nbsp;olarakta adlandırılan bu yapılandırma, veri bloklarını ve parity'yi disklere dağıtır.Parity, binary veridir.Raid 5,&nbsp;parity bloklarını veri bloklarının olduğu disklerde depolar.&nbsp;Her veri bloğunun kendine ait bir parity bloğu vardır. Disklerden birinin arızalanması durumunda parity sayesinde aynı veri otomatik şekilde yeniden meydana getiriliyor.</li>
<li>Raid 5 i&ccedil;in en az 3 disk olması gerekiyor. Disk kapasitesi toplam kapasitenin 1/3 oranında azalmasıyla depolama yapıyor.&Ouml;rneğin 3 tane 1 TB disk kullanırsanız Raid 5 yaptığınızda 2 TB kullanım alanınız olacaktır.</li>
<li>T&uuml;m diskler aynı anda yazma isteklerine hizmet ettiğinden yazma performansını artırır.&nbsp;Bununla birlikte, veri bloklarında k&uuml;&ccedil;&uuml;k değişiklikler bile &ccedil;ok sayıda adım ve yeniden hesaplama gerektirdiğinden, genel disk yazma performansı d&uuml;şebilir.&nbsp;Yazma performansını iyileştirmek i&ccedil;in bu denetleyicilerde genellikle fazladan &ouml;nbellek kullanılır.</li>
<li>Bu karmaşık bir teknolojidir. 4TB diskleri kullanan bir raid 6 konfig&uuml;rasyonunda disklerden biri arızalanır ve değiştirilirse, diskin y&uuml;k&uuml;ne ve denetleyicinin hızına bağlı olarak verilerin geri y&uuml;klenmesi (yeniden oluşturma s&uuml;resi) bir g&uuml;n veya daha uzun s&uuml;rebilir. Bu s&uuml;re i&ccedil;inde başka bir disk bozulursa, veriler sonsuza kadar kaybolur.</li>
<li>RAID 5, verimli depolamayı m&uuml;kemmel g&uuml;venlik ve makul performansla birleştiren iyi bir &ccedil;ok y&ouml;nl&uuml; sistemdir.&nbsp;Sınırlı sayıda diske sahip dosya ve uygulama sunucuları i&ccedil;in idealdir.</li>
</ul>
&nbsp;
RAID 10: Striping and Mirroring
<ul>
<li>Striping and Mirroring&nbsp;&nbsp;olarakta adlandırılan bu yapılandırma,sistemde bulunan diskler ikili olarak Raid 1 olarak konfig&uuml;re edilip Raid 1 olan gruplar ise Raid 0 olarak konfig&uuml;re edilmesiyle oluşmaktadır. &Ouml;rneğin;4 tane diskin 2'li grup halindeki Raid1 yapılıyor. Raid1 yapılınca 2 tane olan 2'li grubun Raid 0 yapılmasıyla Raid 10 elde ediliyor.Bu, i&ccedil; i&ccedil;e ge&ccedil;miş veya hibrit bir RAID yapılandırmasıdır.</li>
<li>En az 4 disk kullanılır.&Ouml;rneğin 4 tane 1 TB disk kullanırsanız Raid 10 yaptığınızda 2 TB kullanım alanınız olacaktır.</li>
<li>Hassas bilgileri depolayan y&uuml;ksek işlemsel veritabanları gibi hem y&uuml;ksek veri g&uuml;venliği hem de y&uuml;ksek performans gerektiren ortamlara hizmet eder.&nbsp;Daha d&uuml;ş&uuml;k kullanılabilir kapasite ve y&uuml;ksek sistem maliyetleri ile RAID seviyelerinin en pahalısıdır.</li>
<li>RAID 10 yapılandırmasındaki disklerden biri arızalanırsa, tek gereken t&uuml;m verileri sağlam yedeklenen diskten yeni bir diske kopyalamak olduğu i&ccedil;in yeniden oluşturma s&uuml;resi &ccedil;ok hızlıdır.&nbsp;</li>
<li>Depolama kapasitesinin yarısı mirror'a gider, bu nedenle RAID 5 veya RAID 6 ile karşılaştırıldığında bu, yedekliliğe sahip olmanın pahalı bir yoludur.</li>
<li>Raid 10, yoğun &ccedil;alışan&nbsp;veri tabanı sunucuları veya bir&ccedil;ok yazma operasyonu ger&ccedil;ekleştiren donanımlar i&ccedil;in idealdir.</li>
</ul>
&nbsp;&nbsp;

Raid Nedir?

Sunucunuza bağladığınız iso'yu boot ettiğinizde Illegal Opcode hatasını alıyorsanız boot order konfig&uuml;rasyonunu d&uuml;zenlemeniz gerekiyor.
&nbsp;
<img src="/media/uploads/illegal-opcode/illegal-opcode-red-screen.jpeg" alt="illegal-opcode-red-screen" />
&nbsp;
Sunucuyu yeniden başlatıp BIOS'a giriniz. System Options'ı se&ccedil;iniz.
&nbsp;
<img src="/media/uploads/illegal-opcode/system-options-bios.jpeg" alt="system-options-bios" />
&nbsp;
USB options &gt;&nbsp;Removable Flash Media Boot Sequence'e giriniz.Sunucunuza bağlanan iso'nun bağlanma durumuna g&ouml;re&nbsp;Internal SD Card First,&nbsp;Internal Drive Keys First,&nbsp;External Drive Keys First se&ccedil;im yapıp boot ediniz.
NOT:
Internal SD Card First:Dahili SD kart&nbsp; slotunu kullanarak boot eder. Internal Drive Keys First: Dahili&nbsp;USB drive anahtarlarını kullanarak boot eder. External Drive Keys First:&nbsp;Harici&nbsp;USB drive anahtarlarını kullanarak boot eder. 
&nbsp;
<img src="/media/uploads/illegal-opcode/usb-options.jpeg" alt="usb-options" />
&nbsp;
<img src="/media/uploads/illegal-opcode/usb-options-removable-flash-media-boot-sequence-internal-sd-card-first.jpeg" alt="usb-options-removable-flash-media-boot-sequence-internal-sd-card-first" />
&nbsp;

Illegal Opcode Hatası - Kırmızı Ekran

Illegal Opcode Hatası ve Çözümü

Sunucunuzu yeniden başlattığınızda "SATA Port A device not found Strike the F1 key to continue, F2 to run the System Setup Program!!" gibi bir uyarı mesajıyla karşılaşıyor ve fiziksel m&uuml;dahale olmadan işlem tamamlanmıyor olabilir.
&nbsp;
<img src="/media/uploads/strike_f1_key_to_continue/sata-port-device-not-found-strike-the-f1-key-to-continue-f2-to-run-the-system-setup-program.jpeg" alt="sata-port-device-not-found-strike-the-f1-key-to-continue-f2-to-run-the-system-setup-program" width="681" height="522" />
&nbsp;
Uyarı mesajına g&ouml;re Sata Port A'nın Drive Type'ı&nbsp;Auto olduğu i&ccedil;in drive bulmaya &ccedil;alıştığı ama bulamadığını belirtir. Kullanıcının bu durumu&nbsp; &ouml;ğrenmesi i&ccedil;in boot sırasında durdurur. F1'e basarak işlemin devam etmesini sağlayabilirsiniz ya da F2'ye basarak bios'a girebilirsiniz.
&nbsp;
Bu uyarı mesajını devre dışı bırakmak i&ccedil;in F2 ile bios'a giriniz. Sata Settings'te uyarı veren Sata portlarının Drive Type'nı OFF konuma alınız. Kaydedip bios'tan &ccedil;ıkınız.

Sunucu yeniden başlatıldığında gelen 'Strike F1 Key to Continue' seçeneği nasıl devredışı bırakılır?

'Strike F1 Key to Continue' seçeneği nasıl devredışı bırakılır?

Host dosyası, istediğiniz domaini ,domaini a&ccedil;tığınız sunucunun ip'siyle dns y&ouml;nlendirmeden eşleştiren dosyadır. Local'de &ccedil;alıştığı i&ccedil;in sadece host dosyası d&uuml;zenlenen bilgisayar , domainle ip'yi eşleştirecektir.
&Ouml;rnek verecek olursak 192.168.1.15 ip'sine sahip sunucuda domain.com &ccedil;alışıyor. DNS y&ouml;nlendirilmesi de yapılmış.192.168.1.25 ip'sine sahip sunucunuzda da aynı domaini a&ccedil;tınız. Bilgisayarınızdan tarayıcınıza domain.com'u yazdığınızda dns 192.168.1.15 ip'sine y&ouml;nlendirdiği i&ccedil;in o sunucudaki sayfayı g&ouml;sterecektir. Siz dns y&ouml;nlendirmeden 192.168.1.25'deki sayfayı g&ouml;rmek isterseniz host dosyanıza aşağıdaki gibi yazmanız gerekiyor.
<pre>192.168.1.25 domain.com</pre>
&nbsp;
Windows'ta host dosyası&nbsp;&nbsp;C:\Windows\System32\drivers\etc altındadır. hosts dosyasını notepad &uuml;zerinde a&ccedil;ıp istediğiniz ip ve domaine g&ouml;re yukarıdaki gibi d&uuml;zenleyebilirsiniz.
<img src="/media/uploads/hosts-dosyasi-nerede/windows-host-file-path.png" alt="windows-host-file-path" />
&nbsp;
Linux'ta host dosyasına girmek i&ccedil;inaşağıdaki komutu girip &nbsp;istediğiniz ip ve domaine g&ouml;re yukarıdaki gibi d&uuml;zenleyebilirsiniz.
&nbsp;
<pre>sudo nano /etc/hosts</pre>
&nbsp;
<img src="/media/uploads/hosts-dosyasi-nerede/linux-open-hosts-file-command.png" alt="linux-open-hosts-file-command" />
&nbsp;
<img src="/media/uploads/hosts-dosyasi-nerede/linux-hosts-file.png" alt="linux-hosts-file" />

Host dosyası nerede ve nasıl düzenlenir?

CSRF (Siteler Arası İstek Sahtekarlığı) ile XSS (Siteler Arası Betik &Ccedil;alıştırma&nbsp;) arasındaki fark şudur.
CSRF:&nbsp;Saldırganın oturum a&ccedil;ılmış bir hesaba ihtiyacı vardır. B&ouml;ylelikle dışarıda ki bir linkten oturumu kullanarak işlem yaptırabilir.
XSS: Saldıran oturuma ihtiya&ccedil; duymaz. Sitenin a&ccedil;ığından faydalanarak sunucu &uuml;zerinde script &ccedil;alıştırmaya &ccedil;alışır.
&nbsp;
&nbsp;
&nbsp;
&nbsp;

Siteler Arası İstek Sahtekarlığı vs Siteler Arası Betik Çalıştırma

CSRF ile XSS arasındaki fark.  CSRF vs XSS

Sık kullanılan portlar aşağıdaki gibidir:
&nbsp;
<table style="width: 100%;">
<tbody>
<tr><th>Port</th><th>Protokol</th><th>Tanımı</th></tr>
<tr>
<td>20-21</td>
<td>TCP , UDP</td>
<td>FTP(File Transfer Protocol)</td>
</tr>
<tr>
<td>22</td>
<td>TCP , UDP</td>
<td>SSH Remote Login Protocol</td>
</tr>
<tr>
<td>23</td>
<td>TCP , UDP</td>
<td>Telnet</td>
</tr>
<tr>
<td>25</td>
<td>TCP , UDP</td>
<td>SMTP - giden mailler i&ccedil;in</td>
</tr>
<tr>
<td>53</td>
<td>TCP , UDP</td>
<td>DNS (Domain Name Service)</td>
</tr>
<tr>
<td>67-68</td>
<td>TCP , UDP</td>
<td>DHCP</td>
</tr>
<tr>
<td>80</td>
<td>TCP , UDP</td>
<td>HTTP</td>
</tr>
<tr>
<td>88</td>
<td>TCP , UDP</td>
<td>Kerberos</td>
</tr>
<tr>
<td>110</td>
<td>TCP , UDP</td>
<td>POP3 - gelen mailler i&ccedil;in</td>
</tr>
<tr>
<td>137-138-139</td>
<td>TCP , UDP</td>
<td>NETBIOS</td>
</tr>
<tr>
<td>140</td>
<td>TCP , UDP</td>
<td>IMAP - gelen mailler i&ccedil;in</td>
</tr>
<tr>
<td>161</td>
<td>TCP , UDP</td>
<td>SNMP (Simple Net Management Protocol)</td>
</tr>
<tr>
<td>443</td>
<td>TCP , UDP</td>
<td>Microsoft DC (Active Directory)</td>
</tr>
<tr>
<td>445</td>
<td>TCP , UDP</td>
<td>Microsoft SQL Server</td>
</tr>
<tr>
<td>465</td>
<td>TCP , UDP</td>
<td>SMTP protocol over TLS/SSL</td>
</tr>
<tr>
<td>514</td>
<td>UDP</td>
<td>Syslog</td>
</tr>
<tr>
<td>520</td>
<td>UDP</td>
<td>RIP (Routing Information Protocol)</td>
</tr>
<tr>
<td>587</td>
<td>TCP</td>
<td>SMTP - giden mailler i&ccedil;in - T&uuml;rkiye'de kullanılan</td>
</tr>
<tr>
<td>1433</td>
<td>TCP , UDP</td>
<td>Microsoft SQL Server</td>
</tr>
<tr>
<td>1723</td>
<td>TCP , UDP</td>
<td>VPN</td>
</tr>
<tr>
<td>3306</td>
<td>TCP , UDP</td>
<td>MySQL database server</td>
</tr>
<tr>
<td>3389</td>
<td>TCP , UDP</td>
<td>Remote Desktop ve Microsoft Terminal Services</td>
</tr>
<tr>
<td>5900</td>
<td>TCP</td>
<td>VNC</td>
</tr>
</tbody>
</table>
&nbsp;
Sık karşılaştığımız kontrol panellerinin portları aşağıdaki gibidir:
&nbsp;
<table style="width: 100%;">
<tbody>
<tr><th>Port</th><th>Tanımı</th></tr>
<tr>
<td>2222</td>
<td>DirectAdmin/http</td>
</tr>
<tr>
<td>2030</td>
<td>Centos -Web Panel/http</td>
</tr>
<tr>
<td>2031</td>
<td>Centos -Web Panel/https</td>
</tr>
<tr>
<td>2082</td>
<td>cPanel kullanıcı girişi/http</td>
</tr>
<tr>
<td>2083</td>
<td>cPanel kullanıcı girişi/https</td>
</tr>
<tr>
<td>2087</td>
<td>WHM'e giriş/https</td>
</tr>
<tr>
<td>2096</td>
<td>cPanel/Webmail giriş/https</td>
</tr>
<tr>
<td>8083</td>
<td>VestaCP/https</td>
</tr>
<tr>
<td>8880</td>
<td>Plesk Panel/http</td>
</tr>
<tr>
<td>8443</td>
<td>Plesk Panel/https</td>
</tr>
<tr>
<td>9715</td>
<td>MaestroPanel/https</td>
</tr>
<tr>
<td>10000</td>
<td>Webmin/http</td>
</tr>
</tbody>
</table>

En Çok Kullanılan Portlar ve Anlamları

Sitenizin kaynak kodunu g&ouml;r&uuml;nt&uuml;lemek i&ccedil;in &uuml;&ccedil; yol vardır.
1.&nbsp; Url'ninizin başına view-source: ekleyerek kaynak kodlarınızı g&ouml;r&uuml;nt&uuml;leyebilirsiniz.
&nbsp;
&Ouml;rneğin; domain.com'un kaynak kodunu g&ouml;r&uuml;nt&uuml;lemek i&ccedil;in tarayıcıya view-source:https://domain.com/ ya da view-source:http://domain.com/ yazarak girebilirsiniz.
&nbsp;
2.&nbsp; Kaynak kodlarını g&ouml;rmek istediğiniz sayfanın herhangi bir yerine&nbsp; sağ tıkladığınızda, Internet Explorer i&ccedil;in Kaynağı G&ouml;r&uuml;nt&uuml;le ,Chrome i&ccedil;in Sayfa Kaynağını G&ouml;r&uuml;nt&uuml;le , Firefox i&ccedil;in Sayfa Kaynağını G&ouml;ster 'e tıkladığınızda kaynak kodlarınızı g&ouml;r&uuml;nt&uuml;leyebilirsiniz.
&nbsp;
3-&nbsp; Chrome, Firefox ve Opera i&ccedil;in kısayol olarak ctrl+U 'ya basarak kaynak kodunu g&ouml;r&uuml;nt&uuml;leyebilirsiniz.

Bir Sitenin Kaynak Kodu Nasıl Görüntülenir

Bir Sitenin Kaynak Kodunu Görüntüleme

&nbsp;
1-www.makdos.com'da sağ &uuml;st k&ouml;şede yer alan m&uuml;şteri panelinize girin.
&nbsp;
<img src="/media/uploads/odeme_bildirimi/client-area-makdos-com.png" alt="client-area-makdos-com" width="1198" height="92" />&nbsp;
&nbsp;
2-M&uuml;şteri panelinizi incelediğinizde &uuml;st kolonun sağında yer alan &Ouml;deme Bildirimi sekmesine tıklayın.
&nbsp;
<img src="/media/uploads/odeme_bildirimi/sales-ticket-makdos-com.png" alt="sales-ticket-makdos-com" width="1021" height="247" />
&nbsp;
3-A&ccedil;ılan sayfada doldurulması gereken alanları doldurup &Ouml;deme Bildirimi Oluştur butonuna tıklayın.
&nbsp;
<img src="/media/uploads/odeme_bildirimi/how-do-you-do-sales-ticket.png" alt="how-do-you-do-sales-ticket" width="1210" height="581" />
&nbsp;
&nbsp;
&nbsp;
&nbsp;

www.makdos.com'da ödeme bildirimi nasıl yapılır?

Ödeme Bildirimi Nasıl Yapılır?

&nbsp;
500 hatası genel olarak kodlama ile ilgili sorunlarda g&ouml;sterilir ancak detayları g&uuml;venlik sebebiyle ekrana bastırılmaz. Veritabanının bağlantısından, dosya yazma iznine, sorgu i&ccedil;inde sorgu kullanmaktan eksik dosyaya kadar y&uuml;zlerce sebepten kaynaklanıyor olabilir.
&nbsp;
Linux sistemlerde&nbsp;/var/log/ klas&ouml;r&uuml; altındaki (apache, nginx, mysql vs.. klas&ouml;rleri altındaki) error_log dosyalarını inceleyebilirsiniz.
&nbsp;
Windowslarda ise IIS kullanılıyor ise web.config dosyanıza aşağıdaki kodları ekleyerek hatanın detaylarını g&ouml;rebilirsiniz.
<pre><code>&lt;configuration&gt; &lt;system.webServer&gt; &lt;httpErrors errorMode="Detailed" /&gt; &lt;/system.webServer&gt; &lt;system.web&gt; &lt;customErrors mode="Off" /&gt; &lt;compilation debug="true" /&gt; &lt;/system.web&gt; &lt;/configuration&gt; </code></pre>
&nbsp;
<img title="IIS Error Page Detailed" src="/media/_versions/500-error/iis_errorpages_large.png" alt="IIS Error Page Detailed" width="680" height="382" />
<img title="IIS Remote Error Page" src="/media/_versions/500-error/remote_errors_large.png" alt="IIS Remote Error Page" width="396" height="365" />&nbsp;
&nbsp;
&nbsp;

Http 500 status code. Internal Server Error. IIS Apache Nginx hata detaylarını göstermek.

500 Internal Server Error hatası detaylı açıklama ve çözüm yolları

<h3>&nbsp;</h3>
<h3>&nbsp;</h3>
<h3>Cron Job Nedir?</h3>
Unix, Linux ve Linux t&uuml;revleri (CentOs, Ubuntu vb.) işletim sistemine sahip <a href="https://makdos.com/sunucular/" target="_blank">sunucu</a>larda belirli periyotlarda, belirlediğiniz bir komutun &ccedil;alışmasını yada bir sayfanın tetiklenmesini sağlayan bir planlayıcıdır. Hemen hemen her hosting sisteminde Cron &ouml;zelliği bulunmaktadır.
&nbsp;
<h3>Cron Job ile Neler Yapılabilir?</h3>
&Ouml;rneğin sitenize &uuml;ye olan kişi sayısını haftalık olarak takip etmek istiyorsunuz. Bunun i&ccedil;in her Pazartesi g&uuml;n&uuml; saat 00:00'da size veritabanından kullanıcı sayısını &ccedil;ekip e-mail g&ouml;nderen bir sayfa hazırlayıp Cron ile bu sayfayı tetikletebilirsiniz. Bu ve bunun gibi belirli periyotlarla &ccedil;alışmasını istediğiniz b&uuml;t&uuml;n g&ouml;revler i&ccedil;in Cron kullanabilirsiniz.
&nbsp;
<h3> Cron Nasıl Kullanılır?</h3>
Eğer<a href="https://makdos.com/web-hosting/linux/bireysel/" target="_blank"> web hosting</a> kullanıyorsanız kontrol paneli &uuml;zerinden ilgili men&uuml;ye ulaşarak Cron tanımlama işlemlerini ger&ccedil;ekleştirebilirsiniz. Ama bir<a href="https://makdos.com/sunucular/sanal/linux/" target="_blank"> sanal sunucu</a>nuz yada<a href="https://makdos.com/sunucular/fiziksel/" target="_blank"> fiziksel sunucu</a>nuz varsa SSH bağlantısı ile sunucunuza ulaşıp crontab komutu ile de Cron işlemlerini ger&ccedil;ekleştirebilirsiniz.
&nbsp;
<a href="/ssh/43/putty-ile-ssh-baglantisi-nasil-yapilir/" target="_blank">Putty ile SSH Bağlantısı Nasıl Yapılır?</a> başlıklı makalemizi okuyabilirsiniz.
&nbsp;
&nbsp;
<h3>Crontab'ın &Ccedil;alışma Mantığı</h3>
<pre><code>* * * * * komut</code></pre>
Burada g&ouml;rd&uuml;ğ&uuml;n&uuml;z her yıldız(*) zamanlama işlemi i&ccedil;in kullanılan alanları temsil etmektedir.
Soldan sağa doğru sırasıyla;
Birinci yıldız: ka&ccedil; dakikada bir, İkinci yıldız: ka&ccedil; saate bir, &Uuml;&ccedil;&uuml;nc&uuml; yıldız: ayın ka&ccedil;ıncı g&uuml;n&uuml;nde, D&ouml;rd&uuml;nc&uuml; yıldız: yılın ka&ccedil;ınca ayında, Beşinci yıldız: haftanın ka&ccedil;ıncı g&uuml;n&uuml;nde
&ccedil;alışacağı anlamına gelmektedir.
&nbsp;
&nbsp;
<h3>&Ouml;nemli Bilgi</h3>
** Cron ile &ccedil;alıştıracağınız komut ya da Php dosyasının sunucu &uuml;zerindeki tam yolunu girmek zorundasınız.
&nbsp;
&nbsp;
<h3>&Ouml;rnek Komut</h3>
Her ayın 15'inde gece saat 23:59 da &ccedil;alışması i&ccedil;in bir cronjob oluşturalım;
&nbsp;
-- cron.php dosyasını tetikle
<pre><code>59 23 15 * * /usr/bin/php /home/username/public_html/cron.php</code></pre>
&nbsp;
-- MySQL'i boşalt
<pre><code>59 23 15 * * mysqldump -u root -pPASSWORD database &gt; /root/db.sql</code></pre>
&nbsp;
-- Başka bir alan adı altındaki bir dosyayı &ccedil;alıştır
<pre><code>59 23 15 * * /usr/bin/wget --spider "http://www.domain.com/cron.php"</code></pre>
&nbsp;
-- Bir SH Komutunu tetikle
<pre><code>59 23 15 * * /home/user/komut.sh</code></pre>
&nbsp;

Cron Job Nedir? Cron Job Nasıl Kullanılır? Cron Job Ne İşe Yarar?

Ubuntu /var/log/ dizinin altında bulunan .log dosyalarındaki saat uyuşmazlığının çözümü
Aşağıdaki dosyaya giriyoruz.
<code>nano /etc/rsyslog.conf</code>
İlgili dosyaya aşağıdaki komutu ekliyoruz.
<code>$ActionFileDefaultTemplate RSYSLOG_FileFormat</code>
Daha sonra syslog’a restart atıyoruz.
<code>systemctl restart rsyslog</code> &nbsp;

.log dosyalarında gösterilen saatin yanlış olması durumunda yapılacaklar.

Ubuntu Syslog  .log dosyalarında saat uyuşmazlığı ve çözümü

Linux

Windows 11’in son güncellemeleri, bazı kullanıcıların Uzak Masaüstü Bağlantısı (RDP) sırasında bağlantı problemleri yaşamasına neden olabiliyor. Özellikle UDP protokolü ile ilgili yapılan değişiklikler, bağlantının sağlıklı çalışmasını engelleyebilir. Eğer siz de RDP bağlantınızda kesilmeler veya erişim sorunları yaşıyorsanız, bu problemi basit bir kayıt defteri ayarı ile çözebilirsiniz. Bu işlemleri kendi yerel bilgisayarınızda yapmalısınız.&nbsp;
<h3>Çözüm: UDP Protokolünü Devre Dışı Bırakma</h3>
Bu sorunu gidermek için Windows Kayıt Defteri’nde bir değişiklik yaparak UDP protokolünü devre dışı bırakmanız gerekiyor. İşte adım adım yapmanız gerekenler:
1. Kayıt Defteri Düzenleyicisi’ni Açın:
<ul>
<li>Windows + R tuşlarına basın ve "regedit" yazıp Enter’a basın.</li>
<li>Açılan pencerede Evet seçeneğine tıklayarak Kayıt Defteri Düzenleyicisi’ni açın.</li>
</ul>

<div style="text-align:left;"><img src="https://img.makdos.blog//media/temporaryimagefolder/asas-1__671.png" alt="" style="height: 580px;width: 1000px"/></div>

2. Gerekli Dizine Gidin:
<ul>
<li>Aşağıdaki yolu takip edin:</li>
</ul>
Computer\HKEY_LOCAL_MACHINE\SOFTWARE\Policies\Microsoft\Windows NT\Terminal Services\Client

<div style="text-align:left;"><img src="https://img.makdos.blog//media/temporaryimagefolder/asasassasa2__223.png" alt="" style="height: 580px;width: 1000px"/></div>
3. Yeni Bir DWORD (32-bit) Değeri Oluşturun:
<ul>
<li>Sağ panelde boş bir alana sağ tıklayın.</li>
<li>Yeni &gt; DWORD (32-bit) Değeri seçeneğini seçin.</li>
<li>Oluşturduğunuz değerin adını fClientDisableUDP olarak değiştirin.</li>
</ul>
4. Değerini Güncelleyin:
<ul>
<li>fClientDisableUDP’ye çift tıklayın.</li>
<li style="text-align:start;"><span style="color: rgb(0,0,0);background-color: rgb(245,245,245);font-size: medium;font-family: ui-sans-serif, system-ui, -apple-system, BlinkMacSystemFont, "Segoe UI", Roboto, "Helvetica Neue", Arial, "Noto Sans", sans-serif, "Apple Color Emoji", "Segoe UI Emoji", "Segoe UI Symbol", "Noto Color Emoji;">Değer verisini (Value data) 1 olarak değiştirin.</li>
<li style="text-align:start;"><span style="color: rgb(0,0,0);background-color: rgb(245,245,245);font-size: medium;font-family: ui-sans-serif, system-ui, -apple-system, BlinkMacSystemFont, "Segoe UI", Roboto, "Helvetica Neue", Arial, "Noto Sans", sans-serif, "Apple Color Emoji", "Segoe UI Emoji", "Segoe UI Symbol", "Noto Color Emoji;">Taban olarak Decimal seçili olduğundan emin olun.</li>
<li style="text-align:start;"><span style="color: rgb(0,0,0);background-color: rgb(245,245,245);font-size: medium;font-family: ui-sans-serif, system-ui, -apple-system, BlinkMacSystemFont, "Segoe UI", Roboto, "Helvetica Neue", Arial, "Noto Sans", sans-serif, "Apple Color Emoji", "Segoe UI Emoji", "Segoe UI Symbol", "Noto Color Emoji;">"Tamam" butonuna basarak işlemi tamamlayın.</li>
</ul>

<div style="text-align:left;"><img src="https://img.makdos.blog//media/temporaryimagefolder/sadasaa3__94.png" alt="" style="height: 580px;width: 1000px"/></div>
5. Bilgisayarı Yeniden Başlatın:
<ul>
<li>Yaptığınız değişikliklerin geçerli olması için bilgisayarınızı yeniden başlatın.</li>
</ul>

Bu yazıda windows 11 güncellemesi sonrasında uzak masaüstü bağlantısı kurulamaması sorunu ve çözümü ele alınmaktadır. 

masaüstü_bağlantısı

Windows 11 Güncellemesi Sonrası Uzak Masaüstü Bağlantı Sorunu ve Çözüm

Windows

Bu hata, Ubuntu tabanlı sistemlerde, Python paketlerinin pip ile doğrudan sistem genelinde yüklenmesini sınırlayan bir güvenlik önlemidir. Ancak, bu kısıtlamayı aşarak pip kullanmaya devam etmek mümkündür.
Sistemin "externally-managed" durumunu devre dışı bırakmak için aşağıdaki adımları izleyebilirsiniz:

<pre>rm /usr/lib/python3.12/EXTERNALLY-MANAGED</pre>

Dosyayı kaldırdıktan sonra, artık pip komutunu kullanarak Python paketlerini sistem genelinde yükleyebilirsiniz. Örneğin:


<pre>pip install fastapi</pre>

veya

<pre>python3.12 -m pip install -U fastapi==0.1.2.3</pre>

Python paketlerini yüklemeye çalışırken aşağıdaki gibi bir hata alıyorsanız, sisteminiz "externally-managed-environment" olarak yapılandırılmıştır:

Python

Debian/Ubuntu’da "externally-managed-environment" Hatası ve Çözümü

Sunucuya şifresiz otomatik giriş anahtarı için ssh-keygen komutu, erişim için SHA256 kriptolojisini kullanarak anahtar çiftleri oluşturur.Bu da kimlik doğrulama işlemini kolaylaştırarak kullanıclara otomatikleştirilmiş görevler ile daha güvenli kimlik doğrulaması sağlar. Aşşağıdaki komut ile localde oluşturulur ve sunucuya, ilgili dizine kopyalanır.
ssh-keygen
Anahtarlar varsayılan olarak ~/.ssh dizinine kaydedilir:
özel anahtar: id_rsa
genel anahtar: id_rsa.pub
Sunucuya kopyalanan anahtar genel anahtar olmalıdır. Sunucu içerisine girildikten sonra ~/.ssh dizinin altına authorized_keys adında text dosyası oluşturarak id_rsa.pub dosyasının içeriği buraya kopyalanır.
<div style="text-align:left;"><img src="https://img.makdos.blog//media/temporaryimagefolder/screenshot-from-2025-01-22-15-36-58__897.png" alt="" style="height: auto;width: auto"/></div>
İşlemden sonra, sunucuya şifresiz giriş yapabilirsiniz:
<img src="https://img.makdos.blog//media/temporaryimagefolder/screenshot-from-2025-01-22-15-42-15__659.png" alt="" style="height: auto;width: auto"/>

Bu yazıda ssh sunucusuna otomatik giriş için sshkeygen oluşturma adımları anlatılmıştır.

ssh keygen mantığı

Sunucuya Otomatik Giriş :  SSH-Keygen Nasıl Oluşturulur?

SSL sertifikası onaylandıktan sonra ’403 forbidden’ hatası çoğu zaman SSL sertifikası onaylandıktan sonra ngnix tabanlı web sitelerinde, nginx web sitesi konfigürasyon dosyalarının temel yapısının yanlış yapılandırmasından kaynaklanır. SSL sertifikası onaylanmadan önce nginx web konfigürasyonu içerisine SSL tanımlarken undefined olarak verilen hazır kodlar konfigürasyon dosyalarında tanımlanmadığından nginx, web sayfası dosyasını yapılandıramaz. Örneğin; SSL servisi onayı için /etc/nginx/sites-available/default dosyasında temel kullanılan kodlar şunlardır;&nbsp;
Site URL: https://siteurldeneme.com/
...
server {
listen 443 ssl;
listen [::]:443 ssl;
server_name siteurldeneme.com www.siteurldeneme.com;
root /var/www/html;
index index.html index.htm;
<span style="color: rgb(0,0,0);background-color: rgb(245,245,245);font-size: medium;font-family: ui-sans-serif, system-ui, -apple-system, BlinkMacSystemFont, "Segoe UI", Roboto, "Helvetica Neue", Arial, "Noto Sans", sans-serif, "Apple Color Emoji", "Segoe UI Emoji", "Segoe UI Symbol", "Noto Color Emoji;">...
}
<span style="color: rgb(0,0,0);background-color: rgb(245,245,245);font-size: medium;font-family: ui-sans-serif, system-ui, -apple-system, BlinkMacSystemFont, "Segoe UI", Roboto, "Helvetica Neue", Arial, "Noto Sans", sans-serif, "Apple Color Emoji", "Segoe UI Emoji", "Segoe UI Symbol", "Noto Color Emoji;">Burada kırmızı ile belirtilen kısımda html dosyası olarak <span style="color: rgb(0,0,0);background-color: rgb(250,197,28);font-size: medium;font-family: ui-sans-serif, system-ui, -apple-system, BlinkMacSystemFont, "Segoe UI", Roboto, "Helvetica Neue", Arial, "Noto Sans", sans-serif, "Apple Color Emoji", "Segoe UI Emoji", "Segoe UI Symbol", "Noto Color Emoji;">index.html <span style="color: rgb(0,0,0);background-color: rgb(245,245,245);font-size: medium;font-family: ui-sans-serif, system-ui, -apple-system, BlinkMacSystemFont, "Segoe UI", Roboto, "Helvetica Neue", Arial, "Noto Sans", sans-serif, "Apple Color Emoji", "Segoe UI Emoji", "Segoe UI Symbol", "Noto Color Emoji;">tanımlanmış fakat, varsayılan html veya web dosyası adı bu değildir. Bu kısımda çoğu zaman <span style="background-color: rgb(250,197,28);font-size: medium;font-family: ui-sans-serif, system-ui, -apple-system, BlinkMacSystemFont, "Segoe UI", Roboto, "Helvetica Neue", Arial, "Noto Sans", sans-serif, "Apple Color Emoji", "Segoe UI Emoji", "Segoe UI Symbol", "Noto Color Emoji;">index.nginx-debian.html<span style="color: rgb(0,0,0);background-color: rgb(245,245,245);font-size: medium;font-family: ui-sans-serif, system-ui, -apple-system, BlinkMacSystemFont, "Segoe UI", Roboto, "Helvetica Neue", Arial, "Noto Sans", sans-serif, "Apple Color Emoji", "Segoe UI Emoji", "Segoe UI Symbol", "Noto Color Emoji;"> adıyla tanımlanmalı veya kullanıcı tarafından aynı dosya dizininde farklı bir dosya isminde ise geçerli dosya adı girilmelidir. 
<span style="color: rgb(0,0,0);background-color: rgb(245,245,245);font-size: medium;font-family: ui-sans-serif, system-ui, -apple-system, BlinkMacSystemFont, "Segoe UI", Roboto, "Helvetica Neue", Arial, "Noto Sans", sans-serif, "Apple Color Emoji", "Segoe UI Emoji", "Segoe UI Symbol", "Noto Color Emoji;">Geçerli ayarlanmalar yapıldıktan sonra CTRL+X , Y, ENTER ile çıkılır, Nginx sunucusu yeniden başlatılır.
<span style="color: rgb(255,255,255);background-color: rgb(71,85,119);font-size: medium;font-family: ui-sans-serif, system-ui, -apple-system, BlinkMacSystemFont, "Segoe UI", Roboto, "Helvetica Neue", Arial, "Noto Sans", sans-serif, "Apple Color Emoji", "Segoe UI Emoji", "Segoe UI Symbol", "Noto Color Emoji;">systemctl restart nginx

Bu yazıda SSL sertifikası web sitesine yüklendikten sonra web sayfalarında 403 forbidden hatası ve çözümü anlatılıyor.

forbidden 403

SSL Onayı Sonrası Web Sayfasında ’403 Forbidden’ Hatası ve Çözümü

&nbsp;Basit bir tabirle Netfilter, Linux çekirdeği içinde bir alt sistemdir. Paketlere müdahale etmek için bir ortam sunar. Paket filtreleme, NAT (Ağ Adresi Çevirisi) ve paketleri değiştirme gibi işlemleri gerçekleştirebilir. Bu işlemleri yaparken, çekirdeğin ağ yönetim sistemi Netfilter’a kolaylıklar sağlar. Netfilter, Linux ağ altyapısında güçlü ve esnek bir araçtır. Ancak, Netfilter’ı doğrudan kullanmak yerine, kullanıcıların daha rahat bir şekilde ağ yapılandırmaları yapabilmesi için çeşitli araçlar geliştirilmiştir. Bu araçlardan en popüleri iptables’dır. İptables, Netfilter için kullanım kolaylığı sağlar. Aşşağıdaki şema bu durumu daha kolay anlaşılabilir kılabilir.

<img src="https://img.makdos.blog/media/temporaryimagefolder/netfilter__205.gif" alt="" style="height: 350px;width: 350px"/>

iptables, Netfilter’ın sunduğu işlevlere bir kullanıcı arayüzü sağlar. Bu araç sayesinde:
<ul>
<li>Gelen ve giden paketleri filtreleyebilir,</li>
<li>Belirli bir porta veya adrese yönlendirme yapabilir,</li>
<li>NAT ve IP maskeleme işlemlerini gerçekleştirebilirsiniz.</li>
</ul>
Örneğin; bir web sunucusunu yapılandırırken, iptables ile gelen istekleri yalnızca belirli portlar (örneğin, 80 ve 443) üzerinden kabul edebilir ve istenmeyen trafiği engelleyebilirsiniz.
<img src="https://img.makdos.blog//media/temporaryimagefolder/screenshot-from-2025-01-22-11-55-10__117.png" alt="" style="height: auto;width: auto"/>
iptables -A INPUT -p tcp --dport 80 -j ACCEPT iptables -A INPUT -p tcp --dport 443 -j ACCEPT

<h2>Temel İptables Yapılandırılmaları</h2>

<ul>
<li>Belirli IP adresine izin verme (izin verilen IP 192.168.1.100) :</li>
</ul>
iptables -A INPUT -s 192.168.1.100 -j ACCEPT 
<ul>
<li>Ping isteklerini engelleme:</li>
</ul>
iptables -A INPUT -p icmp --icmp-type echo-request -j DROP
<ul>
<li>Engellenen paketleri loglama ve izleme:</li>
</ul>
iptables -A INPUT -j LOG --log-prefix "IPTables-Dropped: "
iptables -A INPUT -j DROP
<ul>
<li>Gelen trafiği yönlendirme (örneğin 80. porttan gelen trafiği 8080’e yönlendirmek):</li>
</ul>
iptables -t nat -A PREROUTING -p tcp --dport 80 -j REDIRECT --to-port 8080
* Yük Dengeleme için sunucular arasında trafik dağıtılır.Ters Proxy ile IP gizleme ve güvenlik sağlanır.Ön Uç-Arka Uç Ayrımı yapılarak farklı sunuculara yönlendirme yapılır.Güvenlik amacıyla trafiği ara katman sunucularına iletebilirsiniz.Port Çakışmalarını Engellemek için portlar yönlendirilir.NAT ile özel ağdan internete trafik yönlendirilir.
<ul>
<li>İç ağdan gelen trafiği internete yönlendirme:</li>
</ul>
iptables -t nat -A POSTROUTING -o eth0 -j MASQUERADE
<ul>
<li>Mevcurt kuralları listeleme:</li>
</ul>
iptables -L -v -n
<ul>
<li>Mevcut kuralı silme:</li>
</ul>
iptables -D INPUT 1 # INPUT zincirindeki 1. kuralı siler.
<ul>
<li>Tüm kuralları silme (gelişmiş sistemlerde önerilmez): </li>
</ul>
iptables -F
<ul>
<li>Kuralları kaydetme ve yükleme (Ubuntu için):</li>
</ul>
sudo iptables-save &gt; /etc/iptables/rules.v4 ---------&gt; kuralları kaydetme
sudo iptables-restore &lt; /etc/iptables/rules.v4 -------&gt; kuralları yükleme 
* iptables kuralları geçici olarak çalışır ve sistemi yeniden başlattığınızda bu kurallar kaybolur. Kalıcı hale getirmek için kuralları bir dosyaya kaydetmeli ve sistem başlatıldığında otomatik olarak yüklenmesini sağlamalısınız.

Kısaca, iptables, Netfilter’ın sunduğu işlevleri kullanıcı dostu bir arayüzle sunar, böylece ağ yöneticileri, paket filtreleme, NAT işlemleri ve güvenlik duvarı yapılandırmalarını kolayca yapabilirler.
Özetle, iptables ile şunları yapabilirsiniz:
<ul>
<li>Gelen ve giden paketleri filtreleyebilir,</li>
<li>Belirli portlara veya IP adreslerine yönlendirme yapabilir,</li>
<li>Güvenlik duvarı kuralları ekleyebilir ve loglama yapabilirsiniz.</li>
</ul>
Bu tür yapılandırmalar, ağınızın güvenliğini artırırken, performans ve işlevsellik açısından önemli faydalar sağlar. Sistem başlatıldığında iptables kurallarının kaybolmaması için kuralların kaydedilmesi ve uygun şekilde yüklenmesi gerektiğini unutmamalısınız. Bu, güvenlik ve yönetilebilirlik açısından kritik bir adımdır.

Bu yazıda temel web sitesi ve sunucu isteklerini filtreleyen netfilter iptables kural yapılandırılmasından bahsedilmiştir.

netfilter logo

Netfilter- İptables  İle Temel Güvenlik Duvarı Yapılandırılması 

IPTables

<a href="http://makdos.com" target="_blank">Makdos.com</a>’da yeni destek talebi oluşturmak için aşağıdaki adımları takip ediniz:
1. <a href="http://makdos.com" target="_blank">Makdos.com</a> web sites ine gidin.
2. Kullanıcı hesabınıza giriş yapın.
3. Giriş yaptıktan sonra, sağ üst köşede yer alan Hesabım butonuna tıklayın.
4. Açılan menüden Müşteri Paneli seçeneğini seçerek panele erişim sağlayın.
<img src="https://img.makdos.blog//media/temporaryimagefolder/hesabim__584.png" alt="" style="height: auto;width: auto"/>

5. Müşteri paneli açıldığında, sol menüden Destek &gt; Destek Taleplerim sekmelerine tıklayın.
6. Karşınıza gelen sayfada, Yeni Destek Talebi Oluştur butonuna tıklayarak talebinizi oluşturun.
<img src="https://img.makdos.blog//media/temporaryimagefolder/destek__551.png" alt="" style="height: auto;width: auto"/>
7. Karşınıza gelen sayfada aşağıdaki adımları takip ederek talep oluşturabilirsiniz.
-Departman ve Kategori Seçimi:
<ul>
<li>Talebinizin ilgili birime ulaşabilmesi için uygun Departman ve Kategori seçeneklerini belirleyin</li>
</ul>
-Konu Başlığı ve İçerik:
<ul>
<li>Konu başlığını açıklayıcı ve ayırt edici bir şekilde yazın.</li>
<li>Talep içeriğini detaylı ve anlaşılır bir şekilde doldurun.</li>
</ul>
-Opsiyonel Ayarlar ve Gönderim
<ul>
<li>Gerekli durumlarda dosya ekleyebilir veya cevabı şifreleyebilirsiniz.</li>
<li>Tüm bilgileri tamamladıktan sonra Uygula butonuna tıklayın.</li>
</ul>
<img src="https://img.makdos.blog/media/temporaryimagefolder/detay__438.png" alt="" style="height: auto;width: auto"/>
8. Bu ekran, mevcut destek taleplerinizin durumunu izlemenizi ve gerekirse iletişime geçmenizi sağlar.
<img src="https://img.makdos.blog/media/temporaryimagefolder/yeni-talep__753.png" alt="" style="height: auto;width: auto"/>

Makdos Yeni Destek Talebi Nasıl Oluşturulur?

Makdos Üzerinden Destek Talebi Oluşturma Rehberi

Makdos

Adım 1 : İlk olarak, Windows logosuna sağ tıklayın ve açılan menüde "Computer Management" (Bilgisayar Yönetimi) seçeneğini tıklayın.&nbsp;
<img src="https://img.makdos.blog/media/temporaryimagefolder/computermanagement__732.png" alt="" style="height: auto;width: auto"/>
Adım 2: Açılan "Computer Management" (Bilgisayar Yönetimi) ekranında, sol panelde "Users and Groups" (Kullanıcılar ve Gruplar) seçeneğine tıklayın ve ardından "Users" klasörüne gidin.
<img src="https://img.makdos.blog/media/temporaryimagefolder/untitled-design__677.png" alt="" style="height: auto;width: auto"/>
Adım 3: Windows 10 kullanıcımız "Makdos" olduğundan, bu kullanıcıya sağ tıklayın ve "Set Password" (Parola Belirle) seçeneğine tıklayın. Bu adımda istediğiniz kullanıcının parolasını değiştirebilirsiniz. Kullanıcımız örnektir.
<img src="https://img.makdos.blog/media/temporaryimagefolder/screenshot-from-2024-12-10-15-02-54__144.png" alt="" style="height: auto;width: auto"/>
Adım 4: Çıkan pencerede "Proceed" (Devam Et) seçeneğini onaylayın ve ardından kullanıcıya yeni bir parola belirleyin.
<img src="https://img.makdos.blog/media/temporaryimagefolder/screenshot-from-2024-12-10-15-26-38__561.png" alt="" style="height: auto;width: auto"/>

<img src="https://img.makdos.blog/media/temporaryimagefolder/screenshot-from-2024-12-10-15-26-56__793.png" alt="" style="height: auto;width: auto"/>
Adım 5 : "OK" butonuna basarak işlemi onaylayın. Kullanıcı şifreniz başarıyla güncellenmiştir!

Windows 10’da Parola Yönetimi: Adım Adım Rehber

Wİndows 10 Kullanıcı Parolası Değiştirme

Adım 1: İlk olarak, Windows logosuna sağ tıklayın ve açılan menüden "Computer Management" (Bilgisayar Yönetimi) seçeneğini tıklayın.


<img src="https://img.makdos.blog//media/temporaryimagefolder/computermanagement__166.png" alt="" style="height: auto;width: auto"/>

Adım 2: Açılan "Computer Management" (Bilgisayar Yönetimi) ekranında, sol panelde "Users and Groups" (Kullanıcılar ve Gruplar) seçeneğine tıklayın ve ardından "Users" klasörüne gidin.

<img src="https://img.makdos.blog//media/temporaryimagefolder/untitled-design__125.png" alt="" style="height: auto;width: auto"/>

Adım 3: Şifresini değiştirmek istediğimiz server kullanıcımız "Administrator" olduğundan, bu kullanıcıya sağ tıklayın ve "Set Password" (Parola Belirle) seçeneğine tıklayın.

<img src="https://img.makdos.blog//media/temporaryimagefolder/screenshot-from-2024-12-10-12-04-27__390.png" alt="" style="height: auto;width: auto"/>

Adım 4: Çıkan pencerede "Proceed" (Devam Et) seçeneğini onaylayın ve ardından kullanıcıya yeni bir parola belirleyin.

<img src="https://img.makdos.blog//media/temporaryimagefolder/screenshot-from-2024-12-10-12-04-51__359.png" alt="" style="height: auto;width: auto"/>

<img src="https://img.makdos.blog//media/temporaryimagefolder/screenshot-from-2024-12-10-12-05-09__263.png" alt="" style="height: auto;width: auto"/>

Windows Server ’da Parola Yönetimi: Adım Adım Rehber

Microsoft Server  Kullanıcı Parolası Değiştirme

Paket güncelleme ve gerekli paketlerin kurulumu <code>apt-get update; apt-get install certbot apt-get install python3-certbot-apache</code>
Certbot yapılacak domain bilgilerinin girilmesi <code>certbot --apache -d domain.com -d www.domain.com</code>

<img src="https://img.makdos.blog//media/temporaryimagefolder/screenshot-from-2024-11-26-13-01-46__297.png" alt="" style="height: auto;width: auto"/>
 1. Seçenek eski sertikayı tekrar yükler. 2. Seçenek Yeni bir sertifaka oluşturur. Burada 2. Seçeneği seçiyoruz. Bu işlemden sonra aşağıdaki gibi bir çıktı almanız gerekmektedir. 

<img src="https://img.makdos.blog//media/temporaryimagefolder/screenshot-from-2024-11-26-12-11-21__608.png" alt="" style="height: auto;width: auto"/>

 Apache2 conf dosyanızda SSL yolunun aşağıdaki gibi gözüktüğünden emin olun.
<code>SSLCertificateFile /etc/letsencrypt/live/example.com/fullchain.pem SSLCertificateKeyFile /etc/letsencrypt/live/example.com/privkey.pem</code>
 Crontab’a alanına giriş <code>crontab -e</code>
 Otomatik certbot yenileme için crontab’a aşağıdaki komutu girmeniz gerekmektedir. <code> 0 12 * * * /usr/bin/certbot renew --quiet</code>
 Apache2 yeniden başlatma ve konfigürasyonu kontrol ediyoruz. <code>apachectl configtest &amp;&amp; systemctl reload apache2</code>

Genel