React, NextJS vs gibi tek sayfa (SinglePage Application) web sitelerinde sayfa url i manuel &ccedil;ağrıldığında veya sayfa yenilendiğinde otomatik anasayfaya gitmesini NGINX ile &ccedil;&ouml;z&uuml;m&uuml; i&ccedil;in aşağıdaki kodu eklemeniz yeterli.
&nbsp;
<blockquote>
NGINX
</blockquote>
<pre><code class="prettyprint">location / { &nbsp; &nbsp; index index.html; &nbsp; &nbsp; try_files $uri $uri/ /index.html?$args; }</code></pre>
&nbsp;
<pre><code class="prettyprint">systemctl restart nginx</code></pre>
&nbsp;
&nbsp;
<blockquote>
Apache
</blockquote>
<pre><code class="prettyprint">&lt;IfModule mod_rewrite.c&gt; RewriteEngine On RewriteBase / RewriteRule ^index.html$ - [L] RewriteCond %{REQUEST_FILENAME} !-f RewriteCond %{REQUEST_FILENAME} !-d RewriteRule . /index.html [L] &lt;/IfModule&gt;</code></pre>
&nbsp;
<pre><code class="prettyprint">systemctl restart apache2 </code></pre>
&nbsp;
Veya
<pre><code class="prettyprint">systemctl restart httpd</code></pre>
&nbsp;
NOT: Test edilmedi ama &ccedil;alışmalı

SinglePage uygulamalarda build sonrası sayfa çağrıldığında anasayfayı göstermesinin NGINX ile çözüm.

SinglePage uygulamalarda (React - NextJS) anasayfayı gösterme sorunu

Log &Ccedil;ıktısı
<img src="/media/uploads/javascriptte-console-cikti-turleri-nedir-ve-nasil-yazilir
/console_log.png" alt="" width="577" height="62" />
<pre><code>console.log("Bu bir konsol LOG &ccedil;ıktısıdır."); </code></pre>
.
.
.
Uyarı &Ccedil;ıktısı
<img style="color: #cc4343;" src="/media/uploads/javascriptte-console-cikti-turleri-nedir-ve-nasil-yazilir
/console_warn.png" alt="" width="577" height="62" />
<pre><code>console.warn("Bu bir konsol UYARI &ccedil;ıktısıdır ve sarı renktedir.");</code></pre>
.
.
.
&nbsp;
Hata &Ccedil;ıktısı
<img style="color: #cc4343;" src="/media/uploads/javascriptte-console-cikti-turleri-nedir-ve-nasil-yazilir
/console_error.png" alt="" width="577" height="62" />
<pre><code>console.error("Bu bir konsol HATA &ccedil;ıktısıdır ve kırmızı renktedir.");</code></pre>
.
.
.
&nbsp;
Tablo &Ccedil;ıktısı
<img style="color: #cc4343;" src="/media/uploads/javascriptte-console-cikti-turleri-nedir-ve-nasil-yazilir
/console_table.png" alt="" width="577" height="129" />
<pre><code>console.table([{'isim':'Makdos Bilişim','kurulus_yili':'2014','web_site':'https://makdos.com'}]);</code></pre>
.
.
.
&nbsp;
Grup &Ccedil;ıktısı
<img style="color: #cc4343;" src="/media/uploads/javascriptte-console-cikti-turleri-nedir-ve-nasil-yazilir
/console_group.png" alt="" width="577" height="173" />
<pre><code>console.group('Grup Adı'); &nbsp; &nbsp; console.log('Grubun birinci &ccedil;ıktısı'); &nbsp; &nbsp; console.log('Grubun ikinci &ccedil;ıktısı'); &nbsp; &nbsp; console.error('Grubun &uuml;&ccedil;&uuml;nc&uuml; ve kırmızı &ccedil;ıktısı'); console.groupEnd('Grup Adı');</code></pre>
.
.
.
&nbsp;
İşlem S&uuml;resi &Ccedil;ıktısı
<img style="color: #cc4343;" src="/media/uploads/javascriptte-console-cikti-turleri-nedir-ve-nasil-yazilir
/console_time.png" alt="" width="573" height="83" />
<pre><code>console.time('İşlem'); &nbsp; &nbsp; /* S&uuml;resinin &ouml;l&ccedil;&uuml;lmesini istediğiniz işlem */ console.timeEnd('İşlem');</code></pre>

JavaScript'te Console Çıktı Türleri Nedir ve Nasıl Yazılır?

Bu hata, Ubuntu tabanlı sistemlerde, Python paketlerinin pip ile doğrudan sistem genelinde yüklenmesini sınırlayan bir güvenlik önlemidir. Ancak, bu kısıtlamayı aşarak pip kullanmaya devam etmek mümkündür.
Sistemin "externally-managed" durumunu devre dışı bırakmak için aşağıdaki adımları izleyebilirsiniz:

<pre>rm /usr/lib/python3.12/EXTERNALLY-MANAGED</pre>

Dosyayı kaldırdıktan sonra, artık pip komutunu kullanarak Python paketlerini sistem genelinde yükleyebilirsiniz. Örneğin:


<pre>pip install fastapi</pre>

veya

<pre>python3.12 -m pip install -U fastapi==0.1.2.3</pre>

Python paketlerini yüklemeye çalışırken aşağıdaki gibi bir hata alıyorsanız, sisteminiz "externally-managed-environment" olarak yapılandırılmıştır:

Python

Debian/Ubuntu’da "externally-managed-environment" Hatası ve Çözümü

Sunucuya şifresiz otomatik giriş anahtarı için ssh-keygen komutu, erişim için SHA256 kriptolojisini kullanarak anahtar çiftleri oluşturur.Bu da kimlik doğrulama işlemini kolaylaştırarak kullanıclara otomatikleştirilmiş görevler ile daha güvenli kimlik doğrulaması sağlar. Aşşağıdaki komut ile localde oluşturulur ve sunucuya, ilgili dizine kopyalanır.
ssh-keygen
Anahtarlar varsayılan olarak ~/.ssh dizinine kaydedilir:
özel anahtar: id_rsa
genel anahtar: id_rsa.pub
Sunucuya kopyalanan anahtar genel anahtar olmalıdır. Sunucu içerisine girildikten sonra ~/.ssh dizinin altına authorized_keys adında text dosyası oluşturarak id_rsa.pub dosyasının içeriği buraya kopyalanır.
<div style="text-align:left;"><img src="https://img.makdos.blog//media/temporaryimagefolder/screenshot-from-2025-01-22-15-36-58__897.png" alt="" style="height: auto;width: auto"/></div>
İşlemden sonra, sunucuya şifresiz giriş yapabilirsiniz:
<img src="https://img.makdos.blog//media/temporaryimagefolder/screenshot-from-2025-01-22-15-42-15__659.png" alt="" style="height: auto;width: auto"/>

Bu yazıda ssh sunucusuna otomatik giriş için sshkeygen oluşturma adımları anlatılmıştır.

ssh keygen mantığı

Sunucuya Otomatik Giriş :  SSH-Keygen Nasıl Oluşturulur?

SSL sertifikası onaylandıktan sonra ’403 forbidden’ hatası çoğu zaman SSL sertifikası onaylandıktan sonra ngnix tabanlı web sitelerinde, nginx web sitesi konfigürasyon dosyalarının temel yapısının yanlış yapılandırmasından kaynaklanır. SSL sertifikası onaylanmadan önce nginx web konfigürasyonu içerisine SSL tanımlarken undefined olarak verilen hazır kodlar konfigürasyon dosyalarında tanımlanmadığından nginx, web sayfası dosyasını yapılandıramaz. Örneğin; SSL servisi onayı için /etc/nginx/sites-available/default dosyasında temel kullanılan kodlar şunlardır;&nbsp;
Site URL: https://siteurldeneme.com/
...
server {
listen 443 ssl;
listen [::]:443 ssl;
server_name siteurldeneme.com www.siteurldeneme.com;
root /var/www/html;
index index.html index.htm;
<span style="color: rgb(0,0,0);background-color: rgb(245,245,245);font-size: medium;font-family: ui-sans-serif, system-ui, -apple-system, BlinkMacSystemFont, "Segoe UI", Roboto, "Helvetica Neue", Arial, "Noto Sans", sans-serif, "Apple Color Emoji", "Segoe UI Emoji", "Segoe UI Symbol", "Noto Color Emoji;">...
}
<span style="color: rgb(0,0,0);background-color: rgb(245,245,245);font-size: medium;font-family: ui-sans-serif, system-ui, -apple-system, BlinkMacSystemFont, "Segoe UI", Roboto, "Helvetica Neue", Arial, "Noto Sans", sans-serif, "Apple Color Emoji", "Segoe UI Emoji", "Segoe UI Symbol", "Noto Color Emoji;">Burada kırmızı ile belirtilen kısımda html dosyası olarak <span style="color: rgb(0,0,0);background-color: rgb(250,197,28);font-size: medium;font-family: ui-sans-serif, system-ui, -apple-system, BlinkMacSystemFont, "Segoe UI", Roboto, "Helvetica Neue", Arial, "Noto Sans", sans-serif, "Apple Color Emoji", "Segoe UI Emoji", "Segoe UI Symbol", "Noto Color Emoji;">index.html <span style="color: rgb(0,0,0);background-color: rgb(245,245,245);font-size: medium;font-family: ui-sans-serif, system-ui, -apple-system, BlinkMacSystemFont, "Segoe UI", Roboto, "Helvetica Neue", Arial, "Noto Sans", sans-serif, "Apple Color Emoji", "Segoe UI Emoji", "Segoe UI Symbol", "Noto Color Emoji;">tanımlanmış fakat, varsayılan html veya web dosyası adı bu değildir. Bu kısımda çoğu zaman <span style="background-color: rgb(250,197,28);font-size: medium;font-family: ui-sans-serif, system-ui, -apple-system, BlinkMacSystemFont, "Segoe UI", Roboto, "Helvetica Neue", Arial, "Noto Sans", sans-serif, "Apple Color Emoji", "Segoe UI Emoji", "Segoe UI Symbol", "Noto Color Emoji;">index.nginx-debian.html<span style="color: rgb(0,0,0);background-color: rgb(245,245,245);font-size: medium;font-family: ui-sans-serif, system-ui, -apple-system, BlinkMacSystemFont, "Segoe UI", Roboto, "Helvetica Neue", Arial, "Noto Sans", sans-serif, "Apple Color Emoji", "Segoe UI Emoji", "Segoe UI Symbol", "Noto Color Emoji;"> adıyla tanımlanmalı veya kullanıcı tarafından aynı dosya dizininde farklı bir dosya isminde ise geçerli dosya adı girilmelidir. 
<span style="color: rgb(0,0,0);background-color: rgb(245,245,245);font-size: medium;font-family: ui-sans-serif, system-ui, -apple-system, BlinkMacSystemFont, "Segoe UI", Roboto, "Helvetica Neue", Arial, "Noto Sans", sans-serif, "Apple Color Emoji", "Segoe UI Emoji", "Segoe UI Symbol", "Noto Color Emoji;">Geçerli ayarlanmalar yapıldıktan sonra CTRL+X , Y, ENTER ile çıkılır, Nginx sunucusu yeniden başlatılır.
<span style="color: rgb(255,255,255);background-color: rgb(71,85,119);font-size: medium;font-family: ui-sans-serif, system-ui, -apple-system, BlinkMacSystemFont, "Segoe UI", Roboto, "Helvetica Neue", Arial, "Noto Sans", sans-serif, "Apple Color Emoji", "Segoe UI Emoji", "Segoe UI Symbol", "Noto Color Emoji;">systemctl restart nginx

Bu yazıda SSL sertifikası web sitesine yüklendikten sonra web sayfalarında 403 forbidden hatası ve çözümü anlatılıyor.

forbidden 403

SSL Onayı Sonrası Web Sayfasında ’403 Forbidden’ Hatası ve Çözümü

&nbsp;Basit bir tabirle Netfilter, Linux çekirdeği içinde bir alt sistemdir. Paketlere müdahale etmek için bir ortam sunar. Paket filtreleme, NAT (Ağ Adresi Çevirisi) ve paketleri değiştirme gibi işlemleri gerçekleştirebilir. Bu işlemleri yaparken, çekirdeğin ağ yönetim sistemi Netfilter’a kolaylıklar sağlar. Netfilter, Linux ağ altyapısında güçlü ve esnek bir araçtır. Ancak, Netfilter’ı doğrudan kullanmak yerine, kullanıcıların daha rahat bir şekilde ağ yapılandırmaları yapabilmesi için çeşitli araçlar geliştirilmiştir. Bu araçlardan en popüleri iptables’dır. İptables, Netfilter için kullanım kolaylığı sağlar. Aşşağıdaki şema bu durumu daha kolay anlaşılabilir kılabilir.

<img src="https://img.makdos.blog/media/temporaryimagefolder/netfilter__205.gif" alt="" style="height: 350px;width: 350px"/>

iptables, Netfilter’ın sunduğu işlevlere bir kullanıcı arayüzü sağlar. Bu araç sayesinde:
<ul>
<li>Gelen ve giden paketleri filtreleyebilir,</li>
<li>Belirli bir porta veya adrese yönlendirme yapabilir,</li>
<li>NAT ve IP maskeleme işlemlerini gerçekleştirebilirsiniz.</li>
</ul>
Örneğin; bir web sunucusunu yapılandırırken, iptables ile gelen istekleri yalnızca belirli portlar (örneğin, 80 ve 443) üzerinden kabul edebilir ve istenmeyen trafiği engelleyebilirsiniz.
<img src="https://img.makdos.blog//media/temporaryimagefolder/screenshot-from-2025-01-22-11-55-10__117.png" alt="" style="height: auto;width: auto"/>
iptables -A INPUT -p tcp --dport 80 -j ACCEPT iptables -A INPUT -p tcp --dport 443 -j ACCEPT

<h2>Temel İptables Yapılandırılmaları</h2>

<ul>
<li>Belirli IP adresine izin verme (izin verilen IP 192.168.1.100) :</li>
</ul>
iptables -A INPUT -s 192.168.1.100 -j ACCEPT 
<ul>
<li>Ping isteklerini engelleme:</li>
</ul>
iptables -A INPUT -p icmp --icmp-type echo-request -j DROP
<ul>
<li>Engellenen paketleri loglama ve izleme:</li>
</ul>
iptables -A INPUT -j LOG --log-prefix "IPTables-Dropped: "
iptables -A INPUT -j DROP
<ul>
<li>Gelen trafiği yönlendirme (örneğin 80. porttan gelen trafiği 8080’e yönlendirmek):</li>
</ul>
iptables -t nat -A PREROUTING -p tcp --dport 80 -j REDIRECT --to-port 8080
* Yük Dengeleme için sunucular arasında trafik dağıtılır.Ters Proxy ile IP gizleme ve güvenlik sağlanır.Ön Uç-Arka Uç Ayrımı yapılarak farklı sunuculara yönlendirme yapılır.Güvenlik amacıyla trafiği ara katman sunucularına iletebilirsiniz.Port Çakışmalarını Engellemek için portlar yönlendirilir.NAT ile özel ağdan internete trafik yönlendirilir.
<ul>
<li>İç ağdan gelen trafiği internete yönlendirme:</li>
</ul>
iptables -t nat -A POSTROUTING -o eth0 -j MASQUERADE
<ul>
<li>Mevcurt kuralları listeleme:</li>
</ul>
iptables -L -v -n
<ul>
<li>Mevcut kuralı silme:</li>
</ul>
iptables -D INPUT 1 # INPUT zincirindeki 1. kuralı siler.
<ul>
<li>Tüm kuralları silme (gelişmiş sistemlerde önerilmez): </li>
</ul>
iptables -F
<ul>
<li>Kuralları kaydetme ve yükleme (Ubuntu için):</li>
</ul>
sudo iptables-save &gt; /etc/iptables/rules.v4 ---------&gt; kuralları kaydetme
sudo iptables-restore &lt; /etc/iptables/rules.v4 -------&gt; kuralları yükleme 
* iptables kuralları geçici olarak çalışır ve sistemi yeniden başlattığınızda bu kurallar kaybolur. Kalıcı hale getirmek için kuralları bir dosyaya kaydetmeli ve sistem başlatıldığında otomatik olarak yüklenmesini sağlamalısınız.

Kısaca, iptables, Netfilter’ın sunduğu işlevleri kullanıcı dostu bir arayüzle sunar, böylece ağ yöneticileri, paket filtreleme, NAT işlemleri ve güvenlik duvarı yapılandırmalarını kolayca yapabilirler.
Özetle, iptables ile şunları yapabilirsiniz:
<ul>
<li>Gelen ve giden paketleri filtreleyebilir,</li>
<li>Belirli portlara veya IP adreslerine yönlendirme yapabilir,</li>
<li>Güvenlik duvarı kuralları ekleyebilir ve loglama yapabilirsiniz.</li>
</ul>
Bu tür yapılandırmalar, ağınızın güvenliğini artırırken, performans ve işlevsellik açısından önemli faydalar sağlar. Sistem başlatıldığında iptables kurallarının kaybolmaması için kuralların kaydedilmesi ve uygun şekilde yüklenmesi gerektiğini unutmamalısınız. Bu, güvenlik ve yönetilebilirlik açısından kritik bir adımdır.

Bu yazıda temel web sitesi ve sunucu isteklerini filtreleyen netfilter iptables kural yapılandırılmasından bahsedilmiştir.

netfilter logo

Netfilter- İptables  İle Temel Güvenlik Duvarı Yapılandırılması 

IPTables

<a href="http://makdos.com" target="_blank">Makdos.com</a>’da yeni destek talebi oluşturmak için aşağıdaki adımları takip ediniz:
1. <a href="http://makdos.com" target="_blank">Makdos.com</a> web sites ine gidin.
2. Kullanıcı hesabınıza giriş yapın.
3. Giriş yaptıktan sonra, sağ üst köşede yer alan Hesabım butonuna tıklayın.
4. Açılan menüden Müşteri Paneli seçeneğini seçerek panele erişim sağlayın.
<img src="https://img.makdos.blog//media/temporaryimagefolder/hesabim__584.png" alt="" style="height: auto;width: auto"/>

5. Müşteri paneli açıldığında, sol menüden Destek &gt; Destek Taleplerim sekmelerine tıklayın.
6. Karşınıza gelen sayfada, Yeni Destek Talebi Oluştur butonuna tıklayarak talebinizi oluşturun.
<img src="https://img.makdos.blog//media/temporaryimagefolder/destek__551.png" alt="" style="height: auto;width: auto"/>
7. Karşınıza gelen sayfada aşağıdaki adımları takip ederek talep oluşturabilirsiniz.
-Departman ve Kategori Seçimi:
<ul>
<li>Talebinizin ilgili birime ulaşabilmesi için uygun Departman ve Kategori seçeneklerini belirleyin</li>
</ul>
-Konu Başlığı ve İçerik:
<ul>
<li>Konu başlığını açıklayıcı ve ayırt edici bir şekilde yazın.</li>
<li>Talep içeriğini detaylı ve anlaşılır bir şekilde doldurun.</li>
</ul>
-Opsiyonel Ayarlar ve Gönderim
<ul>
<li>Gerekli durumlarda dosya ekleyebilir veya cevabı şifreleyebilirsiniz.</li>
<li>Tüm bilgileri tamamladıktan sonra Uygula butonuna tıklayın.</li>
</ul>
<img src="https://img.makdos.blog/media/temporaryimagefolder/detay__438.png" alt="" style="height: auto;width: auto"/>
8. Bu ekran, mevcut destek taleplerinizin durumunu izlemenizi ve gerekirse iletişime geçmenizi sağlar.
<img src="https://img.makdos.blog/media/temporaryimagefolder/yeni-talep__753.png" alt="" style="height: auto;width: auto"/>

Makdos Yeni Destek Talebi Nasıl Oluşturulur?

Makdos Üzerinden Destek Talebi Oluşturma Rehberi

Makdos

Adım 1 : İlk olarak, Windows logosuna sağ tıklayın ve açılan menüde "Computer Management" (Bilgisayar Yönetimi) seçeneğini tıklayın.&nbsp;
<img src="https://img.makdos.blog/media/temporaryimagefolder/computermanagement__732.png" alt="" style="height: auto;width: auto"/>
Adım 2: Açılan "Computer Management" (Bilgisayar Yönetimi) ekranında, sol panelde "Users and Groups" (Kullanıcılar ve Gruplar) seçeneğine tıklayın ve ardından "Users" klasörüne gidin.
<img src="https://img.makdos.blog/media/temporaryimagefolder/untitled-design__677.png" alt="" style="height: auto;width: auto"/>
Adım 3: Windows 10 kullanıcımız "Makdos" olduğundan, bu kullanıcıya sağ tıklayın ve "Set Password" (Parola Belirle) seçeneğine tıklayın. Bu adımda istediğiniz kullanıcının parolasını değiştirebilirsiniz. Kullanıcımız örnektir.
<img src="https://img.makdos.blog/media/temporaryimagefolder/screenshot-from-2024-12-10-15-02-54__144.png" alt="" style="height: auto;width: auto"/>
Adım 4: Çıkan pencerede "Proceed" (Devam Et) seçeneğini onaylayın ve ardından kullanıcıya yeni bir parola belirleyin.
<img src="https://img.makdos.blog/media/temporaryimagefolder/screenshot-from-2024-12-10-15-26-38__561.png" alt="" style="height: auto;width: auto"/>

<img src="https://img.makdos.blog/media/temporaryimagefolder/screenshot-from-2024-12-10-15-26-56__793.png" alt="" style="height: auto;width: auto"/>
Adım 5 : "OK" butonuna basarak işlemi onaylayın. Kullanıcı şifreniz başarıyla güncellenmiştir!

Windows 10’da Parola Yönetimi: Adım Adım Rehber

Wİndows 10 Kullanıcı Parolası Değiştirme

Windows

Adım 1: İlk olarak, Windows logosuna sağ tıklayın ve açılan menüden "Computer Management" (Bilgisayar Yönetimi) seçeneğini tıklayın.


<img src="https://img.makdos.blog//media/temporaryimagefolder/computermanagement__166.png" alt="" style="height: auto;width: auto"/>

Adım 2: Açılan "Computer Management" (Bilgisayar Yönetimi) ekranında, sol panelde "Users and Groups" (Kullanıcılar ve Gruplar) seçeneğine tıklayın ve ardından "Users" klasörüne gidin.

<img src="https://img.makdos.blog//media/temporaryimagefolder/untitled-design__125.png" alt="" style="height: auto;width: auto"/>

Adım 3: Şifresini değiştirmek istediğimiz server kullanıcımız "Administrator" olduğundan, bu kullanıcıya sağ tıklayın ve "Set Password" (Parola Belirle) seçeneğine tıklayın.

<img src="https://img.makdos.blog//media/temporaryimagefolder/screenshot-from-2024-12-10-12-04-27__390.png" alt="" style="height: auto;width: auto"/>

Adım 4: Çıkan pencerede "Proceed" (Devam Et) seçeneğini onaylayın ve ardından kullanıcıya yeni bir parola belirleyin.

<img src="https://img.makdos.blog//media/temporaryimagefolder/screenshot-from-2024-12-10-12-04-51__359.png" alt="" style="height: auto;width: auto"/>

<img src="https://img.makdos.blog//media/temporaryimagefolder/screenshot-from-2024-12-10-12-05-09__263.png" alt="" style="height: auto;width: auto"/>

Windows Server ’da Parola Yönetimi: Adım Adım Rehber

Microsoft Server  Kullanıcı Parolası Değiştirme

Paket güncelleme ve gerekli paketlerin kurulumu <code>apt-get update; apt-get install certbot apt-get install python3-certbot-apache</code>
Certbot yapılacak domain bilgilerinin girilmesi <code>certbot --apache -d domain.com -d www.domain.com</code>

<img src="https://img.makdos.blog//media/temporaryimagefolder/screenshot-from-2024-11-26-13-01-46__297.png" alt="" style="height: auto;width: auto"/>
 1. Seçenek eski sertikayı tekrar yükler. 2. Seçenek Yeni bir sertifaka oluşturur. Burada 2. Seçeneği seçiyoruz. Bu işlemden sonra aşağıdaki gibi bir çıktı almanız gerekmektedir. 

<img src="https://img.makdos.blog//media/temporaryimagefolder/screenshot-from-2024-11-26-12-11-21__608.png" alt="" style="height: auto;width: auto"/>

 Apache2 conf dosyanızda SSL yolunun aşağıdaki gibi gözüktüğünden emin olun.
<code>SSLCertificateFile /etc/letsencrypt/live/example.com/fullchain.pem SSLCertificateKeyFile /etc/letsencrypt/live/example.com/privkey.pem</code>
 Crontab’a alanına giriş <code>crontab -e</code>
 Otomatik certbot yenileme için crontab’a aşağıdaki komutu girmeniz gerekmektedir. <code> 0 12 * * * /usr/bin/certbot renew --quiet</code>
 Apache2 yeniden başlatma ve konfigürasyonu kontrol ediyoruz. <code>apachectl configtest &amp;&amp; systemctl reload apache2</code>

Certbot nasıl yapılır ve nasıl otomatikleştirilir?

Iperf3 Nedir?
Iperf3, ağ performansını ölçmek için kullanılan bir araçtır. TCP, UDP ve SCTP protokolleri üzerinden bant genişliğini test edebilir, veri iletimi sırasında bağlantı kalitesini değerlendirir. Iperf, istemci-sunucu yapısında çalışarak bir cihazdan diğerine veri gönderir ve ölçümler yapar.
Iperf3’ü Nasıl Kurarım?
Linux (Ubuntu/Debian) Üzerinde Kurulum: <code>sudo apt update sudo apt install iperf3</code>
CentOS/RedHat Üzerinde Kurulum: <code>sudo yum install iperf3</code>
Windows Üzerinde Kurulum:
<ol>
<li>Iperf3 için Windows sürümünü indirip kurun.</li>
<li>İndirilen dosyayı bir klasöre çıkarın ve komut satırını açarak çalıştırmaya başlayın.</li>
</ol>
Iperf3 Nasıl Kullanılır?
Iperf3, istemci ve sunucu arasında veri göndererek test yapar. İki cihazdan biri sunucu (server), diğeri ise istemci (client) olarak yapılandırılmalıdır.
Adım 1: Sunucu Modunu Başlatma Sunucu cihazda aşağıdaki komutu çalıştırın: <code>iperf3 -s</code>
Bu komut sunucuyu dinleme moduna geçirir.
Adım 2: İstemci Modunda Test Yapma İstemci cihazdan sunucuya veri gönderip performans testi yapabilirsiniz. Aşağıdaki komutla sunucuya bağlanarak test başlatın (sunucu IP adresini girin): <code>iperf3 -c &lt;sunucu_ip_adresi&gt;</code>
Adım 3: TCP Bant Genişliği Testi Standart TCP testi ile ağın maksimum bant genişliğini ölçebilirsiniz. Bu test istemci cihazdan sunucuya veri gönderir ve aldığı yanıtlarla bant genişliğini ölçer.
Diğer Kullanım Örnekleri
UDP Testi: UDP üzerinden veri göndererek paket kaybı ve jitter ölçümü yapmak için: <code>iperf3 -c &lt;sunucu_ip_adresi&gt; -u</code>
Veri Aktarım Süresini Belirleme: Varsayılan süre 10 saniyedir, ancak bu süreyi değiştirebilirsiniz: <code>iperf3 -c &lt;sunucu_ip_adresi&gt; -t 20</code>
Veri Transferini Kaydetme: Sonuçları bir dosyaya kaydedebilirsiniz: <code>iperf3 -c &lt;sunucu_ip_adresi&gt; &gt; sonuc.txt</code>
Sonuçların Yorumlanması
İperf3, test tamamlandıktan sonra size şu sonuçları sunacaktır:
Transfer: Gönderilen toplam veri miktarı. Bandwidth: Ağ bağlantısının bant genişliği. Jitter: Ağdaki gecikme dalgalanmaları (sadece UDP testlerinde). Packet Loss: Paket kaybı oranı (sadece UDP testlerinde).

Iperf3 Kurulumu ve Kullanımı

Network

Ubuntu’da yanlışlıkla netplan’ı silmiş veya purgle ile program kaldırırken internet konfigürasyonlarını da kaldırmış olabilirsiniz. Aşağıdaki adımları takip ederek geçici olarak internet erişimini aktif edebilir, netplanı tekrar yükleyebilirsiniz.&nbsp;

Interface adı olan ens160 ve ip adresini sunucunuza göre düzenlemelisiniz.

1: Network Interface Adını Öğrenme
Öncelikle, hangi interface kullanılacağını belirlemeniz gerekir. Bu bilgiyi almak için terminalde şu komutu kullanabilirsiniz: <code>networkctl</code>

2: Interface’i Aktifleştirme&nbsp;
Belirlenen interface’i aktifleştirmek için aşağıdaki komutu kullanabilirsiniz:
<code>sudo ip link set dev ens160 up</code>

3: IP Adresi ve Atama ve Routing
Belirlenen interface’e IP adresi atamak için aşağıdaki komutları kullanabilirsiniz:
<code>sudo ip address add 192.168.165.130/29 dev ens160</code>
<code>sudo ip route add default via 192.168.165.129 dev ens160</code>

4: DNS Tanımlama
DNS adresini belirlemek için şu komutu kullanabilirsiniz:
<code>sudo systemd-resolve --interface=ens160 --set-dns=8.8.8.8</code>

5: Netplan’ı Yeniden Yükleyip Aktifleştirme
Netplan’ı tekrar yükleyip konfigürasyonları uygulamak için aşağıdaki komutları kullanabilirsiniz:
<code>sudo apt install netplan.io</code>
<code>sudo netplan apply</code>

Linux Ubuntu 20.04 Server’da Netplan olmadan geçici olarak internet nasıl aktif edilir?