Daha &ouml;nceki makalede <a href="/hyper-v/659/windows-10-uzerinde-hyper-v-kurulumu/"> Hyper-V nasıl kurulur </a> yazmıştık. Şimdi ise Hyper-V &uuml;zerinde "sanal makina nasıl oluşturulur" onu g&ouml;stericeyim.
Hyper-V Manager konsolumuzdan&nbsp; yeni sanal makina oluşturmak i&ccedil;in New &gt; Virtual Machine se&ccedil;iyoruz
&nbsp;<img src="/media/uploads/hyper-v_uzerinde_sanal_makina_olusturma/4.jpg" alt="" width="826" height="568" />
&nbsp;
&nbsp;
A&ccedil;ılan sekmede Name kısmında sanal sunucmuzun adını belirtiyoruz. Ben windows server 2016 kurucam.
Location kısmında sunucunuzun bilgileri nerde tutumak istiyorsanız se&ccedil;iyorsunız. Next butonuna basarak devam ediyoruz.
&nbsp;<img src="/media/uploads/hyper-v_uzerinde_sanal_makina_olusturma/screenshot_5.jpg" alt="" width="700" height="525" />
&nbsp;
&nbsp;
Bu alanda sanal makinenin neslini se&ccedil;memiz gerekir.
Generation 1 &ndash; Bu sanal makine nesli 32 bit ve 64 bit&nbsp; işletim sistemlerini destekler ve Hyper-V-nin &ouml;nceki s&uuml;r&uuml;mlerinin hepsinde kullanılabilir olan sanal donanımı sağlar.
Generation 2 - Bu sanal makine nesli, daha yeni sanallaştırma &ouml;zellikleri i&ccedil;in destek sağlar, UEFI tabanlı &uuml;retici yazılımına sahiptir ve desteklenen 64 bit şletim sistemi gerekir
Sanal makine bir kez oluşturuldukdan sonra neslini değiştiremezsiniz.
Biz generation 2 se&ccedil;erek next butonuna basıp devam ediyoruz.
&nbsp;<img src="/media/uploads/hyper-v_uzerinde_sanal_makina_olusturma/screenshot_6.jpg" alt="" width="696" height="526" />
&nbsp;
&nbsp;
Bu alanda sunucumuza vereceğimiz RAM belirtiyoruz.&nbsp; Eğer RAM-ı dinamik olarak kullanmak istiyorsanız aşağıdaki &ldquo; Use Dynamic Memory for this virtual machine&rdquo; i işaretleyebilirsiniz. Bu &ouml;zellik sisteme gerekli olan belleği&nbsp; revize etmeden kullanılmasını sağlar. Next tuşuna basarak devam ediyoruz.
&nbsp;<img src="/media/uploads/hyper-v_uzerinde_sanal_makina_olusturma/screenshot_7.jpg" alt="" width="701" height="528" />
&nbsp;
&nbsp;
Bu alanda&nbsp; Sanal makineyi bir sanal ağa bağlamak i&ccedil;in sıradaki&nbsp;Configure Networking&nbsp;penceresini kullanabilirsiniz. Ben şimdilik duruma g&ouml;re her hangi ağa bağlamak istemiyorum. Makina oluşturtuktan sonra bu işlemi daha detaylı anlatarak yapıcağım. Next tuşuna basarak devam ediyoruz.
&nbsp;<img src="/media/uploads/hyper-v_uzerinde_sanal_makina_olusturma/screenshot_9.jpg" alt="" width="699" height="527" />
&nbsp;
&nbsp;
Eğer yeni sanal sunucu oluşturuyorsanız Create a virtual hard disk&nbsp;se&ccedil;meniz gerekir.
Ve burada diskinize vereceğiniz alanı belirtiyorsunuz. Ayrıca bu disk VHDX formatında ve Dynamically formatında oluşacaktır. Yani diske veriler yazıldık&ccedil;a dinamik olarak disk genişleyecektir.Ben 30 gb verdim
Use an existing virtual hard disk&nbsp;se&ccedil;eneği ile daha &ouml;nce oluşturduğunuz bir diski tercih edebilirsiniz.
Attach a virtual hard disk later&nbsp;se&ccedil;eneği ise sanal makineye disk ekleme adımını pas ge&ccedil;er ve ilerlemenizi sağlar. Disk ekleme işlemini sanal makine oluşturulduktan sonra da ger&ccedil;ekleştirme şansına sahipsiniz.
Next tuşuna basarak devam ediyoruz.
&nbsp;<img src="/media/uploads/hyper-v_uzerinde_sanal_makina_olusturma/screenshot_10.jpg" alt="" width="697" height="528" />
&nbsp;
&nbsp;
Burada sunucumuza Browse diyerek windows server 2016 ISO dosyasını mount ediyoruz ve Next tuşuna basarak devam ediyoruz
&nbsp;<img src="/media/uploads/hyper-v_uzerinde_sanal_makina_olusturma/screenshot_11.jpg" alt="" width="698" height="529" />
&nbsp;
&nbsp;
Sonda ise kuracağımız sanal sunucu ile ilgili bilgi veriliyor. Finish diyerek&nbsp; işlemimizi tamamlıyoruz&nbsp;
&nbsp;<img src="/media/uploads/hyper-v_uzerinde_sanal_makina_olusturma/screenshot_12.jpg" alt="" width="701" height="529" />
&nbsp;
&nbsp;
Sanal sunucu oluşturuldukdan sonra network ayarlarını d&uuml;zenlememiz gerekir. Bunun i&ccedil;in Hostun &uuml;zerine sağ tıklayarak Virtual Switch Manager se&ccedil;eneğine gidiyoruz.
&nbsp;<img src="/media/uploads/hyper-v_uzerinde_sanal_makina_olusturma/13.jpg" alt="" width="738" height="504" />
&nbsp;
&nbsp;
Sanal ağ&nbsp;yapıları sanal makinelerin (VM) gerek duyduğu ağ iletişimi yapmak i&ccedil;in kullanılır.Sanal switch&rsquo;ler gibi d&uuml;ş&uuml;nebilirsiniz.&nbsp;Hyper-V 3 sanal ağ t&uuml;r&uuml;n&uuml; kullanır.
External - Fiziksel ağ &uuml;zerindeki sistemlerle konuşması gereken sanal makineler i&ccedil;in kullanılır. External Virtual Switch hem kendi aralarında olan sanal makinalar ile hem de &uuml;zerinde bulunan fiziksel makineler ile konuşabilir.
Internal Virtual Switch&nbsp;&ndash; bu ağa bağlı sanal makineler fiziksel ağa &ccedil;ıkamazlar. Fiziksel sunucular&nbsp; ile konuşamazlar.&nbsp;Sanal makinalar yalnız kendi aralarında konuşabilir.
Private - Bu ağda olan sanal makineler yalnız bu ağa bağlı sanal makinelerle konuşabilir.<img src="/media/uploads/hyper-v_uzerinde_sanal_makina_olusturma/screenshot_13.jpg" alt="" width="714" height="276" />
&nbsp;
&nbsp;
Ben test i&ccedil;in external se&ccedil;iyorum. Name kısmında yeni oluşturacağımız ağ bağlantısına bir isim yazabiliriz. Eğer ortamınızda birden fazla admin varsa altındakı Notes kısmına ise kendi a&ccedil;ıklamanızı yazabilirsiniz External network kısmından&nbsp; bağlıyacağımız fiziksel kartı se&ccedil;ebiliriz .Aşağı kısımda ağımızı birden fazla VLAN a b&ouml;l&uuml;p y&ouml;netebilmek i&ccedil;in VLAN ayarları yapabiliriz.&nbsp; Remove se&ccedil;eneği ile de ayarlarımızı kaydetmeden başa d&ouml;nebiliriz.
<img src="/media/uploads/hyper-v_uzerinde_sanal_makina_olusturma/screenshot_14.jpg" alt="" width="721" height="685" />
&nbsp;
&nbsp;
Ağa bağlanan her bir cihaz&nbsp; &nbsp;MAC adresi almalıdır. HYPER-V de bu da d&uuml;ş&uuml;n&uuml;lm&uuml;ş. Oluşturmuş olduğunuz ağ ayarlarının hangi MAC adreslerinide alabileceğini &ldquo;Global Network Settings&rdquo; b&ouml;l&uuml;m&uuml;nden&nbsp; ayarlayabilirsiniz. OK diyerek tamamlıyoruz. Ve işletim sisteminin kurulumunu başlatabiliriz.
<img src="/media/uploads/hyper-v_uzerinde_sanal_makina_olusturma/screenshot_15.jpg" alt="" width="717" height="375" />&nbsp;
&nbsp;

Hyper-V üzerinde sanal makina oluşturma

&nbsp;
Hyper-V&nbsp;Windows 8&nbsp;den sonra şimdi&nbsp;Windows 10 &uuml;zerinde&nbsp;de kurabiliriz. Ama kurulum yapmadan &ouml;nce sistem gereksinimlerinizin karşıladığından emin olun.
- bios ayarlarında sanallaştırma &ouml;zelliği aktif durumda olmalı
- işlemciniz 64 bit olması gerekir ve sanallaştırmayı desteklemeli
&nbsp;
Hyper-V&rsquo;yi&nbsp;aktif etmek i&ccedil;in Windows features penceresine ulaşmamız gerekir.
&nbsp;1.win + r basarak run'a optionalfeatures&nbsp;komutunu yazabilirsiniz veya
2. Control&nbsp;Panel&gt;Programs&gt;Programs and Features&gt;Turn Windows features on or off&nbsp;
&nbsp;
Burada Hyper-v &uuml;zerine tıklayarak ok diyoruz.
<img src="/media/uploads/windows_10_uzerinde_hyper-v_kurulumu/screenshot_8.jpg" alt="" width="409" height="362" />&nbsp;
&nbsp;
&nbsp;
Windows Hyper V'i aktif etmeye &ccedil;alışacak ve sonda bizden işletim sistemini yeniden başlatılmasını isteyecek. Restart now &nbsp;diyerek yeniden başlatıyoruz.
&nbsp;
<img src="/media/uploads/windows_10_uzerinde_hyper-v_kurulumu/screenshot_1.jpg" alt="" width="654" height="475" />&nbsp;
&nbsp;
&nbsp;
Arama butonuna tıklayıp Hyper-V Manager&nbsp; yazarak&nbsp; Hyper-v y&ouml;netim ekranını a&ccedil;abiliriz&nbsp; veya bu yolu izleyerek de a&ccedil;abilirsiniz . Control Panel\All Control Panel Items\Administrative Tools\ Hyper-v Manager&nbsp;
&nbsp;
<img src="/media/uploads/windows_10_uzerinde_hyper-v_kurulumu/screenshot_2.jpg" alt="" width="385" height="244" />&nbsp;
&nbsp;
&nbsp;
Hyper-V Manager&nbsp;y&ouml;netim konsoluna ulaşarak aray&uuml;z&uuml;n&uuml; g&ouml;rebiliriz. Burada siz sanal makinalar oluşturabilir ve&nbsp; ağ yapılandırılmasını yapabilirsiniz.
&nbsp;
<img src="/media/uploads/windows_10_uzerinde_hyper-v_kurulumu/screenshot_3.jpg" alt="" width="1334" height="883" />&nbsp;
&nbsp;&nbsp;

Windows 10 Üzerinde Hyper-V Kurulumu

<h1>Mail sunucusu yönetimi, özellikle sorun giderme ve sistem performansını izleme açısından hayati öneme sahiptir. Aşağıda, Postfix mail sunucusunda yer alan /var/log/mail.log dosyasını kullanarak e-posta gönderimleri hakkında bilgi edinmenizi sağlayacak basit Bash komutları bulunmaktadır. Bu komutlar, günlük dosyası üzerinden belirli bilgileri filtreleyerek analiz yapmanıza yardımcı olur.</h1>

1. Günlükten Gönderenler
Aşağıdaki komut, belirtilen tarih için en çok e-posta gönderen adresleri listeler:

<pre>grep "from=" /var/log/mail.log | grep "$(date ’+%b %e’)" | awk -F’from=’ ’{print $2}’ | awk ’{print $1}’ | sort | uniq -c | sort -nr | head -3</pre>

<h3>Açıklama:</h3>
<h3>grep "from=" /var/log/mail.log: Mail log dosyasında gönderici adreslerini (from) içeren satırları bulur.</h3>
<h3>grep "$(date ’+%b %e’)": Bugünün tarih formatını kullanarak sadece o güne ait kayıtları alır.</h3>
<h3>awk -F’from=’ ’{print $2}’: "from=" ifadesinden sonrasını alır.</h3>
<h3>awk ’{print $1}’: Gönderen e-posta adresinin ilk kısmını alır.</h3>
<h3>sort | uniq -c | sort -nr: E-posta adreslerini sayar ve frekansa göre sıralar.</h3>
<h3>head -3: En çok e-posta gönderen ilk 3 adresi gösterir.</h3>

<h2>2. Postfix Kuyruğundan Gönderenlerin Listesi</h2>
Aşağıdaki komut, Postfix kuyruk yöneticisi (qmgr) aracılığıyla hangi adreslerin en çok e-posta gönderdiğini bulur:

<pre>grep "postfix/qmgr" /var/log/mail.log | grep "from=&lt;" | awk -F’from=&lt;’ ’{print $2}’ | awk -F’&gt;’ ’{print $1}’ | sort | uniq -c | sort -nr | head -3</pre>

<h3>Açıklama:</h3>
grep "postfix/qmgr": Postfix kuyruk yöneticisi tarafından işlenen kayıtları arar.
grep "from=&lt;": Gönderen adreslerini filtreler ve "from=&lt;" içeren satırları bulur.
awk -F’from=&lt;’ ’{print $2}’: "from=&lt;" kısmından sonrasını alır.
awk -F’&gt;’ ’{print $1}’: Gönderen e-posta adresini ayıklar.
sort | uniq -c | sort -nr: Adresleri sayar ve frekansa göre sıralar.
head -3: En çok e-posta gönderen ilk 3 adresi gösterir.

<h2>3. Belirli Bir Adresten Gelen Bağlantılar</h2>
Aşağıdaki komut, belirli bir e-posta adresi için bağlantı kayıtlarını gösterir:

<pre>grep "connect from" /var/log/mail.log | grep "bulent@deneme.com"</pre>

<h3>Açıklama:</h3>
grep "connect from": Bağlantı kayıtlarını arar.
grep "bulent@deneme.com": Sadece belirtilen e-posta adresine ait bağlantı kayıtlarını filtreler.

Postfix Mail Sunucusu için Log Analizi Komutları

Postfix

Başlat menüsünde “PowerShell” yazarak çıkan sonuca sağ tıklayın ve "Yönetici olarak çalıştır" seçeneğini tıklayın. 
 Adım 1: PowerShell ile Firewall Kuralı Ekleme
 UDP 53 portunu engellemek için PowerShell’de aşağıdaki komutu kullanarak yeni bir firewall kuralı ekleyin:
<pre>New-NetFirewallRule -DisplayName "MAKDOS - Block UDP - Inbound - DNS 53" -Direction Inbound -Protocol UDP -LocalPort 53 -RemoteAddress Any -Action Block</pre>
 Bu komut,gelen UDP trafiğini 53 numaralı DNS portunda (Domain Name System) engeller. 
<img src="https://img.makdos.blog/media/temporaryimagefolder/ekran-goruntusu-2025-04-17-12-15-12__291.png" alt="" style="height: auto;width: auto"/>

 Adım 2: PowerShell ile Firewall’u Aktifleştirme
 Yeni kuralı ekledikten sonra PowerShell ile aşağıdaki komutu kullanarak firewall’u etkinleştirin:
<pre>Set-NetFirewallProfile -Profile Domain,Public,Private -Enabled True</pre>

<img src="https://img.makdos.blog/media/temporaryimagefolder/ekran-goruntusu-2025-04-17-15-53-03__249.png" alt="" style="height: auto;width: auto"/>

Yukarıdaki işlemleri gerçekleştirdikten sonra, sunucunuza gelen UDP 53 istekleri engellenecek ve Windows Güvenlik Duvarı ( Windows Firewall ) etkinleştirilecektir.

Sunucunuzu DNS Saldırılarından Koruyun: PowerShell ile Güvenlik Duvarı Kuralları

PowerShell ile Güvenlik Duvarı Kuralı Ekleyerek DNS Koruması Sağlamak

Windows

Ubuntu /var/log/ dizinin altında bulunan .log dosyalarındaki saat uyuşmazlığının çözümü
Aşağıdaki dosyaya giriyoruz.
<code>nano /etc/rsyslog.conf</code>
İlgili dosyaya aşağıdaki komutu ekliyoruz.
<code>$ActionFileDefaultTemplate RSYSLOG_FileFormat</code>
Daha sonra syslog’a restart atıyoruz.
<code>systemctl restart rsyslog</code>

.log dosyalarında gösterilen saatin yanlış olması durumunda yapılacaklar.

Ubuntu Syslog  .log dosyalarında saat uyuşmazlığı ve çözümü

Linux

Windows 11’in son güncellemeleri, bazı kullanıcıların Uzak Masaüstü Bağlantısı (RDP) sırasında bağlantı problemleri yaşamasına neden olabiliyor. Özellikle UDP protokolü ile ilgili yapılan değişiklikler, bağlantının sağlıklı çalışmasını engelleyebilir. Eğer siz de RDP bağlantınızda kesilmeler veya erişim sorunları yaşıyorsanız, bu problemi basit bir kayıt defteri ayarı ile çözebilirsiniz. Bu işlemleri kendi yerel bilgisayarınızda yapmalısınız.&nbsp;
<h3>Çözüm: UDP Protokolünü Devre Dışı Bırakma</h3>
Bu sorunu gidermek için Windows Kayıt Defteri’nde bir değişiklik yaparak UDP protokolünü devre dışı bırakmanız gerekiyor. İşte adım adım yapmanız gerekenler:
1. Kayıt Defteri Düzenleyicisi’ni Açın:
<ul>
<li>Windows + R tuşlarına basın ve "regedit" yazıp Enter’a basın.</li>
<li>Açılan pencerede Evet seçeneğine tıklayarak Kayıt Defteri Düzenleyicisi’ni açın.</li>
</ul>

<div style="text-align:left;"><img src="https://img.makdos.blog//media/temporaryimagefolder/asas-1__671.png" alt="" style="height: 580px;width: 1000px"/></div>

2. Gerekli Dizine Gidin:
<ul>
<li>Aşağıdaki yolu takip edin:</li>
</ul>
Computer\HKEY_LOCAL_MACHINE\SOFTWARE\Policies\Microsoft\Windows NT\Terminal Services\Client

<div style="text-align:left;"><img src="https://img.makdos.blog/media/temporaryimagefolder/asasassasa2__223.png" alt="" style="height: 580px;width: 1000px"/></div>
3. Yeni Bir DWORD (32-bit) Değeri Oluşturun:
<ul>
<li>Sağ panelde boş bir alana sağ tıklayın.</li>
<li>Yeni &gt; DWORD (32-bit) Değeri seçeneğini seçin.</li>
<li>Oluşturduğunuz değerin adını fClientDisableUDP olarak değiştirin.</li>
</ul>
4. Değerini Güncelleyin:
<ul>
<li>fClientDisableUDP’ye çift tıklayın.</li>
<li style="text-align:start;"><span style="color: rgb(0,0,0);background-color: rgb(245,245,245);font-size: medium;font-family: ui-sans-serif, system-ui, -apple-system, BlinkMacSystemFont, "Segoe UI", Roboto, "Helvetica Neue", Arial, "Noto Sans", sans-serif, "Apple Color Emoji", "Segoe UI Emoji", "Segoe UI Symbol", "Noto Color Emoji;">Değer verisini (Value data) 1 olarak değiştirin.</li>
<li style="text-align:start;"><span style="color: rgb(0,0,0);background-color: rgb(245,245,245);font-size: medium;font-family: ui-sans-serif, system-ui, -apple-system, BlinkMacSystemFont, "Segoe UI", Roboto, "Helvetica Neue", Arial, "Noto Sans", sans-serif, "Apple Color Emoji", "Segoe UI Emoji", "Segoe UI Symbol", "Noto Color Emoji;">Taban olarak Decimal seçili olduğundan emin olun.</li>
<li style="text-align:start;"><span style="color: rgb(0,0,0);background-color: rgb(245,245,245);font-size: medium;font-family: ui-sans-serif, system-ui, -apple-system, BlinkMacSystemFont, "Segoe UI", Roboto, "Helvetica Neue", Arial, "Noto Sans", sans-serif, "Apple Color Emoji", "Segoe UI Emoji", "Segoe UI Symbol", "Noto Color Emoji;">"Tamam" butonuna basarak işlemi tamamlayın.</li>
</ul>

<div style="text-align:left;"><img src="https://img.makdos.blog/media/temporaryimagefolder/sadasaa3__94.png" alt="" style="height: 580px;width: 1000px"/></div>
5. Bilgisayarı Yeniden Başlatın:
<ul>
<li>Yaptığınız değişikliklerin geçerli olması için bilgisayarınızı yeniden başlatın.</li>
</ul>

Bu yazıda windows 11 güncellemesi sonrasında uzak masaüstü bağlantısı kurulamaması sorunu ve çözümü ele alınmaktadır. 

masaüstü_bağlantısı

Windows 11 Güncellemesi Sonrası Uzak Masaüstü Bağlantı Sorunu ve Çözüm

Bu hata, Ubuntu tabanlı sistemlerde, Python paketlerinin pip ile doğrudan sistem genelinde yüklenmesini sınırlayan bir güvenlik önlemidir. Ancak, bu kısıtlamayı aşarak pip kullanmaya devam etmek mümkündür.
Sistemin "externally-managed" durumunu devre dışı bırakmak için aşağıdaki adımları izleyebilirsiniz:

<pre>rm /usr/lib/python3.12/EXTERNALLY-MANAGED</pre>

Dosyayı kaldırdıktan sonra, artık pip komutunu kullanarak Python paketlerini sistem genelinde yükleyebilirsiniz. Örneğin:


<pre>pip install fastapi</pre>

veya

<pre>python3.12 -m pip install -U fastapi==0.1.2.3</pre>

Python paketlerini yüklemeye çalışırken aşağıdaki gibi bir hata alıyorsanız, sisteminiz "externally-managed-environment" olarak yapılandırılmıştır:

Python

Debian/Ubuntu’da "externally-managed-environment" Hatası ve Çözümü

Sunucuya şifresiz otomatik giriş anahtarı için ssh-keygen komutu, erişim için SHA256 kriptolojisini kullanarak anahtar çiftleri oluşturur.Bu da kimlik doğrulama işlemini kolaylaştırarak kullanıclara otomatikleştirilmiş görevler ile daha güvenli kimlik doğrulaması sağlar. Aşşağıdaki komut ile localde oluşturulur ve sunucuya, ilgili dizine kopyalanır.
ssh-keygen
Anahtarlar varsayılan olarak ~/.ssh dizinine kaydedilir:
özel anahtar: id_rsa
genel anahtar: id_rsa.pub
Sunucuya kopyalanan anahtar genel anahtar olmalıdır. Sunucu içerisine girildikten sonra ~/.ssh dizinin altına authorized_keys adında text dosyası oluşturarak id_rsa.pub dosyasının içeriği buraya kopyalanır.
<div style="text-align:left;"><img src="https://img.makdos.blog//media/temporaryimagefolder/screenshot-from-2025-01-22-15-36-58__897.png" alt="" style="height: auto;width: auto"/></div>
İşlemden sonra, sunucuya şifresiz giriş yapabilirsiniz:
<img src="https://img.makdos.blog//media/temporaryimagefolder/screenshot-from-2025-01-22-15-42-15__659.png" alt="" style="height: auto;width: auto"/>

Bu yazıda ssh sunucusuna otomatik giriş için sshkeygen oluşturma adımları anlatılmıştır.

ssh keygen mantığı

Sunucuya Otomatik Giriş :  SSH-Keygen Nasıl Oluşturulur?

SSL sertifikası onaylandıktan sonra ’403 forbidden’ hatası çoğu zaman SSL sertifikası onaylandıktan sonra ngnix tabanlı web sitelerinde, nginx web sitesi konfigürasyon dosyalarının temel yapısının yanlış yapılandırmasından kaynaklanır. SSL sertifikası onaylanmadan önce nginx web konfigürasyonu içerisine SSL tanımlarken undefined olarak verilen hazır kodlar konfigürasyon dosyalarında tanımlanmadığından nginx, web sayfası dosyasını yapılandıramaz. Örneğin; SSL servisi onayı için /etc/nginx/sites-available/default dosyasında temel kullanılan kodlar şunlardır;&nbsp;
Site URL: https://siteurldeneme.com/
...
server {
listen 443 ssl;
listen [::]:443 ssl;
server_name siteurldeneme.com www.siteurldeneme.com;
root /var/www/html;
index index.html index.htm;
<span style="color: rgb(0,0,0);background-color: rgb(245,245,245);font-size: medium;font-family: ui-sans-serif, system-ui, -apple-system, BlinkMacSystemFont, "Segoe UI", Roboto, "Helvetica Neue", Arial, "Noto Sans", sans-serif, "Apple Color Emoji", "Segoe UI Emoji", "Segoe UI Symbol", "Noto Color Emoji;">...
}
<span style="color: rgb(0,0,0);background-color: rgb(245,245,245);font-size: medium;font-family: ui-sans-serif, system-ui, -apple-system, BlinkMacSystemFont, "Segoe UI", Roboto, "Helvetica Neue", Arial, "Noto Sans", sans-serif, "Apple Color Emoji", "Segoe UI Emoji", "Segoe UI Symbol", "Noto Color Emoji;">Burada kırmızı ile belirtilen kısımda html dosyası olarak <span style="color: rgb(0,0,0);background-color: rgb(250,197,28);font-size: medium;font-family: ui-sans-serif, system-ui, -apple-system, BlinkMacSystemFont, "Segoe UI", Roboto, "Helvetica Neue", Arial, "Noto Sans", sans-serif, "Apple Color Emoji", "Segoe UI Emoji", "Segoe UI Symbol", "Noto Color Emoji;">index.html <span style="color: rgb(0,0,0);background-color: rgb(245,245,245);font-size: medium;font-family: ui-sans-serif, system-ui, -apple-system, BlinkMacSystemFont, "Segoe UI", Roboto, "Helvetica Neue", Arial, "Noto Sans", sans-serif, "Apple Color Emoji", "Segoe UI Emoji", "Segoe UI Symbol", "Noto Color Emoji;">tanımlanmış fakat, varsayılan html veya web dosyası adı bu değildir. Bu kısımda çoğu zaman <span style="background-color: rgb(250,197,28);font-size: medium;font-family: ui-sans-serif, system-ui, -apple-system, BlinkMacSystemFont, "Segoe UI", Roboto, "Helvetica Neue", Arial, "Noto Sans", sans-serif, "Apple Color Emoji", "Segoe UI Emoji", "Segoe UI Symbol", "Noto Color Emoji;">index.nginx-debian.html<span style="color: rgb(0,0,0);background-color: rgb(245,245,245);font-size: medium;font-family: ui-sans-serif, system-ui, -apple-system, BlinkMacSystemFont, "Segoe UI", Roboto, "Helvetica Neue", Arial, "Noto Sans", sans-serif, "Apple Color Emoji", "Segoe UI Emoji", "Segoe UI Symbol", "Noto Color Emoji;"> adıyla tanımlanmalı veya kullanıcı tarafından aynı dosya dizininde farklı bir dosya isminde ise geçerli dosya adı girilmelidir. 
<span style="color: rgb(0,0,0);background-color: rgb(245,245,245);font-size: medium;font-family: ui-sans-serif, system-ui, -apple-system, BlinkMacSystemFont, "Segoe UI", Roboto, "Helvetica Neue", Arial, "Noto Sans", sans-serif, "Apple Color Emoji", "Segoe UI Emoji", "Segoe UI Symbol", "Noto Color Emoji;">Geçerli ayarlanmalar yapıldıktan sonra CTRL+X , Y, ENTER ile çıkılır, Nginx sunucusu yeniden başlatılır.
<span style="color: rgb(255,255,255);background-color: rgb(71,85,119);font-size: medium;font-family: ui-sans-serif, system-ui, -apple-system, BlinkMacSystemFont, "Segoe UI", Roboto, "Helvetica Neue", Arial, "Noto Sans", sans-serif, "Apple Color Emoji", "Segoe UI Emoji", "Segoe UI Symbol", "Noto Color Emoji;">systemctl restart nginx

Bu yazıda SSL sertifikası web sitesine yüklendikten sonra web sayfalarında 403 forbidden hatası ve çözümü anlatılıyor.

forbidden 403

SSL Onayı Sonrası Web Sayfasında ’403 Forbidden’ Hatası ve Çözümü

&nbsp;Basit bir tabirle Netfilter, Linux çekirdeği içinde bir alt sistemdir. Paketlere müdahale etmek için bir ortam sunar. Paket filtreleme, NAT (Ağ Adresi Çevirisi) ve paketleri değiştirme gibi işlemleri gerçekleştirebilir. Bu işlemleri yaparken, çekirdeğin ağ yönetim sistemi Netfilter’a kolaylıklar sağlar. Netfilter, Linux ağ altyapısında güçlü ve esnek bir araçtır. Ancak, Netfilter’ı doğrudan kullanmak yerine, kullanıcıların daha rahat bir şekilde ağ yapılandırmaları yapabilmesi için çeşitli araçlar geliştirilmiştir. Bu araçlardan en popüleri iptables’dır. İptables, Netfilter için kullanım kolaylığı sağlar. Aşşağıdaki şema bu durumu daha kolay anlaşılabilir kılabilir.

<img src="https://img.makdos.blog/media/temporaryimagefolder/netfilter__205.gif" alt="" style="height: 350px;width: 350px"/>

iptables, Netfilter’ın sunduğu işlevlere bir kullanıcı arayüzü sağlar. Bu araç sayesinde:
<ul>
<li>Gelen ve giden paketleri filtreleyebilir,</li>
<li>Belirli bir porta veya adrese yönlendirme yapabilir,</li>
<li>NAT ve IP maskeleme işlemlerini gerçekleştirebilirsiniz.</li>
</ul>
Örneğin; bir web sunucusunu yapılandırırken, iptables ile gelen istekleri yalnızca belirli portlar (örneğin, 80 ve 443) üzerinden kabul edebilir ve istenmeyen trafiği engelleyebilirsiniz.
<img src="https://img.makdos.blog//media/temporaryimagefolder/screenshot-from-2025-01-22-11-55-10__117.png" alt="" style="height: auto;width: auto"/>
iptables -A INPUT -p tcp --dport 80 -j ACCEPT iptables -A INPUT -p tcp --dport 443 -j ACCEPT

<h2>Temel İptables Yapılandırılmaları</h2>

<ul>
<li>Belirli IP adresine izin verme (izin verilen IP 192.168.1.100) :</li>
</ul>
iptables -A INPUT -s 192.168.1.100 -j ACCEPT 
<ul>
<li>Ping isteklerini engelleme:</li>
</ul>
iptables -A INPUT -p icmp --icmp-type echo-request -j DROP
<ul>
<li>Engellenen paketleri loglama ve izleme:</li>
</ul>
iptables -A INPUT -j LOG --log-prefix "IPTables-Dropped: "
iptables -A INPUT -j DROP
<ul>
<li>Gelen trafiği yönlendirme (örneğin 80. porttan gelen trafiği 8080’e yönlendirmek):</li>
</ul>
iptables -t nat -A PREROUTING -p tcp --dport 80 -j REDIRECT --to-port 8080
* Yük Dengeleme için sunucular arasında trafik dağıtılır.Ters Proxy ile IP gizleme ve güvenlik sağlanır.Ön Uç-Arka Uç Ayrımı yapılarak farklı sunuculara yönlendirme yapılır.Güvenlik amacıyla trafiği ara katman sunucularına iletebilirsiniz.Port Çakışmalarını Engellemek için portlar yönlendirilir.NAT ile özel ağdan internete trafik yönlendirilir.
<ul>
<li>İç ağdan gelen trafiği internete yönlendirme:</li>
</ul>
iptables -t nat -A POSTROUTING -o eth0 -j MASQUERADE
<ul>
<li>Mevcurt kuralları listeleme:</li>
</ul>
iptables -L -v -n
<ul>
<li>Mevcut kuralı silme:</li>
</ul>
iptables -D INPUT 1 # INPUT zincirindeki 1. kuralı siler.
<ul>
<li>Tüm kuralları silme (gelişmiş sistemlerde önerilmez): </li>
</ul>
iptables -F
<ul>
<li>Kuralları kaydetme ve yükleme (Ubuntu için):</li>
</ul>
sudo iptables-save &gt; /etc/iptables/rules.v4 ---------&gt; kuralları kaydetme
sudo iptables-restore &lt; /etc/iptables/rules.v4 -------&gt; kuralları yükleme 
* iptables kuralları geçici olarak çalışır ve sistemi yeniden başlattığınızda bu kurallar kaybolur. Kalıcı hale getirmek için kuralları bir dosyaya kaydetmeli ve sistem başlatıldığında otomatik olarak yüklenmesini sağlamalısınız.

Kısaca, iptables, Netfilter’ın sunduğu işlevleri kullanıcı dostu bir arayüzle sunar, böylece ağ yöneticileri, paket filtreleme, NAT işlemleri ve güvenlik duvarı yapılandırmalarını kolayca yapabilirler.
Özetle, iptables ile şunları yapabilirsiniz:
<ul>
<li>Gelen ve giden paketleri filtreleyebilir,</li>
<li>Belirli portlara veya IP adreslerine yönlendirme yapabilir,</li>
<li>Güvenlik duvarı kuralları ekleyebilir ve loglama yapabilirsiniz.</li>
</ul>
Bu tür yapılandırmalar, ağınızın güvenliğini artırırken, performans ve işlevsellik açısından önemli faydalar sağlar. Sistem başlatıldığında iptables kurallarının kaybolmaması için kuralların kaydedilmesi ve uygun şekilde yüklenmesi gerektiğini unutmamalısınız. Bu, güvenlik ve yönetilebilirlik açısından kritik bir adımdır.

Bu yazıda temel web sitesi ve sunucu isteklerini filtreleyen netfilter iptables kural yapılandırılmasından bahsedilmiştir.

netfilter logo

Netfilter- İptables  İle Temel Güvenlik Duvarı Yapılandırılması 

IPTables

<a href="http://makdos.com" target="_blank">Makdos.com</a>’da yeni destek talebi oluşturmak için aşağıdaki adımları takip ediniz:
1. <a href="http://makdos.com" target="_blank">Makdos.com</a> web sites ine gidin.
2. Kullanıcı hesabınıza giriş yapın.
3. Giriş yaptıktan sonra, sağ üst köşede yer alan Hesabım butonuna tıklayın.
4. Açılan menüden Müşteri Paneli seçeneğini seçerek panele erişim sağlayın.
<img src="https://img.makdos.blog//media/temporaryimagefolder/hesabim__584.png" alt="" style="height: auto;width: auto"/>

5. Müşteri paneli açıldığında, sol menüden Destek &gt; Destek Taleplerim sekmelerine tıklayın.
6. Karşınıza gelen sayfada, Yeni Destek Talebi Oluştur butonuna tıklayarak talebinizi oluşturun.
<img src="https://img.makdos.blog//media/temporaryimagefolder/destek__551.png" alt="" style="height: auto;width: auto"/>
7. Karşınıza gelen sayfada aşağıdaki adımları takip ederek talep oluşturabilirsiniz.
-Departman ve Kategori Seçimi:
<ul>
<li>Talebinizin ilgili birime ulaşabilmesi için uygun Departman ve Kategori seçeneklerini belirleyin</li>
</ul>
-Konu Başlığı ve İçerik:
<ul>
<li>Konu başlığını açıklayıcı ve ayırt edici bir şekilde yazın.</li>
<li>Talep içeriğini detaylı ve anlaşılır bir şekilde doldurun.</li>
</ul>
-Opsiyonel Ayarlar ve Gönderim
<ul>
<li>Gerekli durumlarda dosya ekleyebilir veya cevabı şifreleyebilirsiniz.</li>
<li>Tüm bilgileri tamamladıktan sonra Uygula butonuna tıklayın.</li>
</ul>
<img src="https://img.makdos.blog/media/temporaryimagefolder/detay__438.png" alt="" style="height: auto;width: auto"/>
8. Bu ekran, mevcut destek taleplerinizin durumunu izlemenizi ve gerekirse iletişime geçmenizi sağlar.
<img src="https://img.makdos.blog/media/temporaryimagefolder/yeni-talep__753.png" alt="" style="height: auto;width: auto"/>

Makdos Yeni Destek Talebi Nasıl Oluşturulur?

Makdos Üzerinden Destek Talebi Oluşturma Rehberi

Makdos

Adım 1 : İlk olarak, Windows logosuna sağ tıklayın ve açılan menüde "Computer Management" (Bilgisayar Yönetimi) seçeneğini tıklayın.&nbsp;
<img src="https://img.makdos.blog/media/temporaryimagefolder/computermanagement__732.png" alt="" style="height: auto;width: auto"/>
Adım 2: Açılan "Computer Management" (Bilgisayar Yönetimi) ekranında, sol panelde "Users and Groups" (Kullanıcılar ve Gruplar) seçeneğine tıklayın ve ardından "Users" klasörüne gidin.
<img src="https://img.makdos.blog/media/temporaryimagefolder/untitled-design__677.png" alt="" style="height: auto;width: auto"/>
Adım 3: Windows 10 kullanıcımız "Makdos" olduğundan, bu kullanıcıya sağ tıklayın ve "Set Password" (Parola Belirle) seçeneğine tıklayın. Bu adımda istediğiniz kullanıcının parolasını değiştirebilirsiniz. Kullanıcımız örnektir.
<img src="https://img.makdos.blog/media/temporaryimagefolder/screenshot-from-2024-12-10-15-02-54__144.png" alt="" style="height: auto;width: auto"/>
Adım 4: Çıkan pencerede "Proceed" (Devam Et) seçeneğini onaylayın ve ardından kullanıcıya yeni bir parola belirleyin.
<img src="https://img.makdos.blog/media/temporaryimagefolder/screenshot-from-2024-12-10-15-26-38__561.png" alt="" style="height: auto;width: auto"/>

<img src="https://img.makdos.blog/media/temporaryimagefolder/screenshot-from-2024-12-10-15-26-56__793.png" alt="" style="height: auto;width: auto"/>
Adım 5 : "OK" butonuna basarak işlemi onaylayın. Kullanıcı şifreniz başarıyla güncellenmiştir!

Windows 10’da Parola Yönetimi: Adım Adım Rehber